Oszustka recenzja

Wydaje mi się, że wielu z Was mogło kiedyś, gdzieś zostać oszukanych w pewien sposób. Niektórzy mogli natknąć się na oszustów matrymonialnych, inni mogli zostać oszukani przez nieuczciwych sprzedawców szczególnie tych działających w sieci. Oszustów jest mnóstwo na świecie, Jednak „nie jesteśmy potworami od urodzenia, prawda? Gdy przychodzimy na świat, czyż nie mamy w sobie potencjału, możliwości , by stać się dobrymi ludźmi lub złymi albo kimś pomiędzy?” tak myśli Nina – główna bohaterka. Bo niektórzy ludzie stają się oszustami, gdyż jest to wpisane w ich kod DNA a jeszcze inni zostają oszustami, gdyż to życie zdeterminowało ich do takiego działania. A co spowodowało, że Nina weszła w ich szeregi? Myślę, że znajdziecie odpowiedź w trakcie czytania.

Nina wraz ze swoim przyjacielem Lachlanem okrada z dóbr doczesnych nowobogackich, którzy sami nie wiedzą czego i ile posiadają. Niemniej jednak robią to tak umiejętnie aby nie zostać oskarżonymi o owe czyny. Udaje się to dzięki naszej bohaterce i jej wykształceniu z dziedziny sztuki. Gdy ostatni „skok” okazał się jednak wpadką obydwoje postanawiają nieco zejść z oczu miejscowej policji lecz nie zamierzają w tym czasie wziąć urlopu a ich droga wiedzie do posiadłości rodziców jej byłego chłopaka, którym pragnie „się odwdzięczyć” za krzywdę sprzed lat.

Byłabym oszustką, gdybym napisała, iż powieść ma tylko jedną bohaterkę na co wskazuje tytuł a jest to nieprawda, gdyż pojawia się i druga bohaterka - Vanessa Liebling - siostra chłopaka Niny z czasów licealnych, a obecnie instagramowa influencerka. To te dwie kobiety prowadzą narrację, dzięki czemu czytelnik otrzymuje pełniejszy obraz sytuacji. I czyż tytuł nie jest również oszustwem skoro Vanessa zarzucając kłamstwo Lachlanowi otrzymuje odpowiedź: „I kto to mówi? Królowa obłudy. (…) Twoja kariera opierała się na kłamstwach. Pokazywałaś ludziom ładniutką fasadę, żeby nie widzieli, że sobie nie radzisz. Sprzedawałaś życie, które tak naprawdę nie istnieje. Nie wydaje ci się, że to kłamstwo?”

Na pięciuset stronach czytelnik dostaje, kryminał i powieść psychologiczną w jednym od której trudno się oderwać, jednak którą należy czytać ze szczególną starannością, gdyż każdy wątek, każda wzmianka o innej osobie, jej profesji, poczynaniach i dokonaniach jest istotna aby zrozumieć cykl zależności i wyborów naszych wszystkich bohaterów. Nie jest to trudne i nie zamierzam nikogo tą informacją odstręczać. Czytając „Oszustkę” dostajemy kawałek dobrej literatury, która zwraca uwagę na media społecznościowe tak obecnie determinujące działania większości obywateli. Pamiętajmy, co wrzucamy do sieci. Tam nic nie ginie. Pamiętajmy o tym CO wrzucamy do sieci aby nie stać się łatwym celem dla ludzi pragnących nas w jakiś sposób zniszczyć. Pamiętajmy o tym, że to co publikują inni nie zawsze pokrywa się z rzeczywistością i nie starajmy się do nich upodobnić. Gorąco polecam.

Dziękuję Wydawnictwu Agora za egzemplarz.