Ostatnie Fado recenzja

"Niektóre historie, które przeżyliśmy albo które przeżywamy giną w zakamarkach naszej pamięci unieważnione przez to, co dzieje się teraz, albo przez to, co wydarzy się za chwilę. Inne trwają wiecznie."[1]

Taki słowami rozpoczyna się najnowsza powieść Iwony Słabuszewskiej-Krauze - polskiej autorki, której wyuczonym zawodem jest dziennikarstwo, a także socjologia. Na co dzień uwielbia przyglądać się życiu i ludziom, bo jak sama twierdzi, każdy z nas ma wyjątkową historię do opowiedzenia. Przy pisaniu wspomnianej wyżej książki, pisarce towarzyszył niezwykły śpiew Cristiny Branco.

"Ostatnie fado" opowiada czytelnikom historię zamieszkującej Dublin Polki, która podczas wizyty w ojczyźnie, poproszona została o wysłanie listu do dawnej znajomej swojego kuzyna. Wszystko byłoby dobrze, gdyby nie fakt, że Alicja ciągle zapomina o przekazaniu przesyłki tajemniczej kobiecie. Nie widząc inne wyjścia, bohaterka wyjeżdża do Lizbony i rozpoczyna poszukiwanie Rose. To właśnie w tym miejscu czekają na nią niesamowite przygody, które niosą za sobą nowe znajomości ale i również przesiąkniętą romantycznością historię.

"Na siedmiu wzgórzach, które stanowią również punkty obserwacyjne, skąd można podziwiać najwspanialsze z widoków, rozpościera się rozlegle, nieregularnie i wielokolorowe skupisko domów tworzące Lizbonę - brzmiało pierwsze zdanie. Podróżnemu, przybywającemu od strony morza - objaśniał dalej autor - Lizbona już z daleka jawi się jak olśniewająca wizja senna, rysując się wyraźnie na tle błękitu nieba, który słońce rozpromienia swym złotym blaskiem. A kopuły, stare budowle i zamczyska wysuwają się ponad linie domów, jak dalecy heroldowie tej cudownej, błogosławionej krainy."[2]

Iwona Słabuszewska-Krauze napisała książkę, która uzależnia czytelników już po kilkunastu przeczytanych stronach. Nie tylko działa ona na nasze zmysły ale i również na ujawniającą się zewsząd wyobraźnię. Oba te elementy sprawiają, że jeszcze mocniej zżywamy się z zaproponowanymi przez autorkę bohaterami, którzy są nie tylko kreatywni ale i również niezwykle sympatyczni. To właśnie w ich towarzystwie poznajemy tajniki Lizbony i nie możemy oprzeć się pokusie, by nie przedłużyć swojej podróży o kilkadziesiąt kolejnych stron.

"Ostatnie fado" z czystym sumieniem chciałabym polecić wszystkim miłośnikom literatury. Jeśli jesteście otwarci na nowe przygody i doświadczenia, to zdecydowania jest to książka dla Was! Dzięki tej pozycji literackiej przekonacie się, że niezamknięte w przyszłości sprawy prędzej, czy później wracają. Nie znacie bowiem dnia ani godziny...


Wydawnictwo Otwarte, kwiecień 2010
ISBN: 978-83-7515-043-8
Liczba stron: 312
Ocena: 10/10


[1] Iwona Słabuszewska-Krauze, s. 7
[2] Iwona Słabuszewska-Krauze, s. 88


Recenzja opublikowana została na:
[http://recenzje-leny.blogspot.com/2011/05/iwona-sabuszewska-krauze-ostatnie-fado_01.html#more]