Ostatnia tajemnica recenzja

Sabina Lenecka ,główna bohaterka powieści Anny Ziobro pt. Ostatnia tajemnica to starsza ,schorowana kobieta ,która postanawia opuścić swój dotychczasowy dom i zamieszkać w hospicjum. Akcja rozgrywa się w Przemyślu w latach 60-90, aż po czasy nam współczesne. Tam mając zapewniona opiekę chce dożyć ostatnich dni swego życia. Pakuje walizkę i do niej „wkłada cale swe życie „ oraz pudełko z pamiątkami dla wnuczki. Następnie zamawia taksówkę ,której kierowcą jest Artur. Zanim zawiezie Sabinę do hospicjum po raz ostatni objeżdżają cały Przemyśl .W hospicjum poznaje dobrych ludzi –wolontariuszki Elizę i Martynę ,które są życzliwe i służą pomocą . Odliczając dni, Sabina skupia się na wspominaniu przeszłości i wraca z sentymentem do młodości. Jej życie nie było łatwe. W dzieciństwie mieszkała w Warszawie , w czasie wojny wcześnie straciła rodziców ;zaopiekowało się nią wujostwo. A później poznała Kazimierza –przystojnego ,inteligentnego ,robiącego karierę inżynierską . Ona marzyła by zostać nauczycielką. Wzięli ślub ,Sabina przeprowadziła się do Przemyśla . Ale tu życie po ślubie mocno rozczarowało młodą kobietę. Piotr za bardzo nie interesował się rodzina . Ciągle snuł nowatorskie plany na przyszłość , aż w końcu wyjeżdża za granicę.. Jedyną radością jest syn Piotr. Bardzo dobrze rozumie się tez z szwagierka Martą. Na studiach Piotr poznaje Ursel ,która zostaje jego zoną. Sabina nie zaakceptowała synowej Niemki i przez to kontakt z synem się urywa. Wszystko co niemieckie kojarzyło jej się z wojną, ale tez podświadomie czuła że Ursel nie mówi prawdy. Rodzi się wnuczka której Sabina nigdy nie poznała, pomimo że przez cały czas pisała listy lecz nigdy nie dostała odpowiedzi. Jeszcze po raz ostatni wysyła list do Heike z nadzieją na jej poznanie przed śmiercią, oraz prosi Artura by sprawdzał skrzynkę. Czy Sabina spotka się z wnuczką? A jakie sekrety skrywa mama Heike, Ursel?
Historia Sabiny i jej bliskich dostarcza wiele emocji ,skłania do refleksji , a to sprawia ,ze chcemy być z nimi na dłużej. To powieść o przemijaniu ,odrzuceniu ale i miłości. Autorka w swojej powieści podejmuje takie watki jak hospicjum ,jak wolontariat .One są potrzeba ludziom chorym -by nie byli samotni, by ulżyć Im w cierpieniu , potrzymać za rękę- wspierając emocjonalnie i duchowo, być cierpliwym ,umieć słuchać . I pomóc Im godnie i spokojnie przejść do Wieczności. Chwila poświęcona drugiemu człowiekowi, okazuje się bezcenna.