Do końca moich dni recenzja

Już po raz kolejny mam zaszczyt recenzować historie autorstwa Pani Anny Rybakiewicz.
Każda poprzednia książka była dla mnie jak dzieło sztuki. Jej lekkość pisania książek powaliła mnie strzała amora. No cóż mogę powiedzieć więcej. Zakochałam się. I oto nadszedł wyczekiwany moment. Nowy tytuł, nowa historia. Kolejne wzruszające chwilę. Czy i tym razem autorka mnie nie zawiodła. O tym za chwilę.

Przenieśmy się więc ponownie do Łomży. To w niej poznajemy rodzinę Apolonii. Młoda, zdolna i uczona dziewczyna z rodowodem. Mieszka wraz z matką i ojcem w piękny dworze z ogromną ilością terenu. Drzew i kwiatów bez liku. Czego więcej chcieć?
A jednak Apolonia mimo młodego wieku powinna mieć już męża więc jej rodzice poszukują dla niej kandydata. Niestety ten nie przypada jej do gustu. Czy tylko do gustu? Może w jej sercu już ktoś jest. Lecz ta osoba nie może z nią być. Bo ja to tak, kobieta z rodowodem i ogrodnik?
Młodzi mają się ku sobie lecz cóż począć. Apolonia oddałaby wszystko za możliwość bycia z ukochanym.

Trzeba uważać o czym się marzy a ta kobieta już niedługo miała się o tym boleśnie przekonać.

Komunikat nadszedł niedługo. WOJNA. Wróg rozpoczął natarcie. Rozpoczęły się grabierze. Kto mógł ten uciekł. Pozostali nieliczni na dworze. W tych nielicznych był i on jej ukochany. Teraz gdy wojna dyszy w kark grożą na nic podziały szlacheckie. Chciała być bezpieczna z nim.

Tak jednak być nie mogło. Kobieta wraz z rodziną zostaje wydarta z własnego dworu. Oddzielona od ukochanego. Czy da radę żyć bez niego? Czy jeszcze kiedyś go spotka? Wtedy jeszcze zupełnie nikt nie miał pojęcia co się z nimi stanie i gdzie zostaną zabrani.

Nieludzka ziemia. Wszędzie biel. Zimno. Czy przeżyją? Syberia. Ten kawałek ziemi nie oszczędza nikogo. Czy wrócą do domu. I spotkają bliskich. Czy przeżyją?

Kolejny raz autorka niezawiodła. Mimo jak dla mnie kontrowersyjnego na ten moment doboru frontu historia urzeka. Bądź co bądź to historia naszych rodzin. Powinniśmy o tym pamiętać.

Oczywiście książkę polecam każdemu! Bo czas spędzony z Apolonią zostanie w waszej pamięci na naprawdę długo, gdyż po przeczytaniu książki odnosi się wrażenie jakbyś się ją znało i samemu przychodziło do niej na herbatkę.