Ostatni dzień roku recenzja

Męczyłam się z tą książką przez ponad tydzień. Potwornie mnie nudziła. Pomysł na fabułę wydawał się być bardzo ciekawy. Zaginęła młoda kobieta, Monika - córka, siostra, żona. W sylwestrowe popołudnie wyszła na chwilkę z domu i zaginęła. Wszelki ślad po niej zaginął, nikt jej nie widział, kamery monitoringu niczego nie zarejestrowały, pustka, czarna dziura , kompletnie ani jednego śladu. 

Spodziewałam się dobrej, emocjonującej książki a otrzymałam przeraźliwie nudny i mdły obrazek z życia siostry zaginionej - Magdaleny, która pod wpływem przeżywanej tragedii stacza się z dnia na dzień. Zabrakło mi konkretnych, rzeczowych opisów uczuć, zabrakło mi dynamicznej akcji, która sprawiłaby, że kibicowałabym Monice oraz jej rodzinie. Otrzymałam natomiast seksualne ekscesy Magdy, jej brak apetytu lub nadmierne obżarstwo i fantazje o zabarwieniu erotycznym na temat szwagra. Zadziwiająco jeszcze jak na osobę albo będącą bez pracy, albo nie mogącą zagrzać gdzieś miejsca na dłużej, na wszystko było ją stać: obiadki w restauracjach, zakupy, wypad do Zakopanego. Musiała chyba mieć baaaardzo dobrą pensję pracując w księgarni a potem w herbaciarni. 

Ponad 340 stron musiałam czekać na odpowiedź, na rozwiązanie zagadki zniknięcia Moniki. I cóż, zakończenie również nie powaliło, nie zachwyciło. Dokonał się nagły skok w przyszłość i ......... i nie napiszę nic więcej, żeby nie spojlerować. 
 I to już koniec. Trzy strony, może pięć na końcu książki, które tak naprawdę niczego nie rozwiązały, nie wyjaśniły. Zakończenie tak samo mdłe jak i cała książka. Generalny minus tej książki to mdłe opisy, akcja ciągnie się jak flaki z olejem, w kółko wałkowane jest to samo, brak dynamiki, brak jakiegokolwiek koloru. Czytając książkę miałam wrażenie, że wszystko jest czarno-białe. Zakończenie totalnie mnie rozczarowało. Tak się zniechęciłam, że nie zamerzam już ponzawać dalszych losów bohaterów opisanych w książce "Dziewczyna, która przepadła". Nie spodziewam się otrzymać lepiej skonstruowanej powieści.