Przepowiednia Szeherezady recenzja

"Przepowiednia Szeherezady" to wbrew pozorom nie żadna baśń tylko opowieści z życia 85-letniej Arabki, Fatimy, żyjącej w Stanach Zjednoczonych.
Fatima rozwiodła się po 80-tce ze swoim drugim mężem i przeniosła do wnuka, Amira. W pierwszą noc w domu wnuka, Fatimę odwiedziła Szeherezada, wielka arabska bajarka, i przepowiedziała jej koniec życia za 1001 nocy. Spotykały się odtąd w każdy wieczór i każdego wieczora Fatima musiała opowiedzieć jedną historię ze swojego życia. Wnuk był zmartwiony, że babcia, co wieczór głośno rozmawia sama z sobą. Opiekował się nią najlepiej jak umiał i co tydzień wysyłam do krewnych maila z informacjami o babci. Za informacje otrzymywał czeki, z których utrzymywał staruszkę. Fatima miała 9 dzieci, a na starość pozostały jej zdawkowe rozmowy przez telefon i opieka wnuka.
Po 992 nocy z Szeherezadą, wiedząc, że pozostało jej już niewiele czasu, Fatima postanawia skupić się na ożenieniu wnuka przed swoją śmiercią. Nie ma łatwego zadania, bo Amir jest gejem.... Czy uda jej się zrealizować swoje zamierzenie? Czy faktycznie przepowiednia Szeherezady się spełni? Poczytajcie!

Książka jest bardzo ciekawa - napisana w sposób lekki i dowcipny. Ukazuje życie Arabów na emigracji w Stanach Zjednoczonych. Ich kulturę i sposób życia, przywiązanie do tradycji.
To piękna opowieść - byłam zaskoczona, że tak mnie wciągnęła - nim się obejrzałam już był koniec....
To inna historia niż szereg książek traktujących o porwaniu, trudach życia w państwach arabskich - to taka współczesna opowieść z 1001 nocy.
Pięknie wydana - aż się prosi, aby ją wziąć do rąk! Zachęcam wszystkich zainteresowanych kulturą wschodu do spojrzenia na nią z innej strony - warto!