WWIERSZOWZIĘCI W IMIĘ MIŁOŚCI recenzja

Tomik "WWIERSZOWZIĘCI w imię miłości" to zbiór poetycki, który przykuwa uwagę swoją różnorodnością tematyczną i stylistyczną. Składający się z różnorodnych wierszy autorów, prezentuje bogactwo emocji, refleksji oraz głębokich doświadczeń związanych z miłością.

Jednym z głównych atutów tego wydania jest zróżnicowanie perspektyw oraz tematów poruszanych przez poszczególnych poetów. Od nostalgii za utraconymi chwilami, poprzez refleksję nad przemijaniem i stratą, aż po radość z odnalezionej miłości, tomik ten eksploruje szeroki zakres ludzkich doświadczeń uczuciowych.

Warto zauważyć, że każdy wiersz w tym zbiorze ma swoje unikalne brzmienie i osobisty głos, co sprawia, że czytelnik odkrywa różnorodność tonacji i stylów poetyckich. Od lirycznych impresji po głębokie introspekcje, od delikatnych nastrojów po burzliwe emocje – każdy znajdzie tu coś dla siebie.

Wiersz Natalii Owsianej Bilskiej jest krótki, ale pełen emocji. Autorka unika romantycznego idealizmu, ukazując miłość jako coś intensywnego i realnego, a nie wieczne trwanie. Tekst przywołuje obraz miłości jako soczystego owocu z pestką słodyczy, co nadaje mu zmysłowy wymiar.

Bogusława Chwierut maluje w swoim wierszu nostalgiczny obraz młodzieńczej miłości. Przeszłość zestawia z teraźniejszością, ukazując upływ czasu i przemijanie. Wiersz jest pełen pięknych metafor i obrazów, takich jak "liść paproci" i "noc rozświetlała ścieżki", co nadaje mu magiczny nastrój.

Aleksandra Dąbrowska przedstawia miłość jako podróż pełną namiętności i przygód. Autorka używa metafor związanych z drogą i podróżowaniem, tworząc dynamiczny obraz miłości jako czegoś ekscytującego i pełnego nowych doświadczeń.

Wiersz Alexa Halleya to medytacja nad wsparciem i spokojem, jakie daje miłość w trudnych chwilach. Autor wykorzystuje obrazy przyrody, takie jak "dzika marchew" i "fale smutku", aby ukazać kontrast między bólem a ukojeniem, które przynosi bliska osoba.

Dagmara Kacperowska porusza temat straty i przemijania. Wiersz jest pełen intensywnych obrazów, takich jak "posrebrzana tafla”. Autorka ukazuje miłość jako coś, co trwa mimo bólu i straty, a zarazem jako nieuchronnie związaną z przemijaniem.

Magdalena Kapuścińska opisuje miłość jako proces pełen wzlotów i upadków. Tekst podkreśla, że miłość nie jest statyczna, lecz dynamiczna, zmuszająca do ciągłego odnajdywania siebie na nowo. Czas w wierszu nie jest absolutem, ale miernikiem intensywności uczuć.

Wiersz Honoraty Kotwicy jest pełen czułości i codziennych obrazów. Autorka opisuje, jak miłość przenika jej życie, rozdzielając ukochaną osobę na małe fragmenty, które znajdują swoje miejsce w jej codzienności. Jest to piękny obraz miłości jako wszechobecnej i integrującej siły.

Monika Magda Krajewska w swoim wierszu porusza temat wspomnień o pierwszej miłości. Używa prostych, ale trafnych obrazów, takich jak "jedno zdjęcie" i "kot mruczy", aby uchwycić chwilę, w której przeszłość ożywa w pamięci, budząc silne emocje.

Marta Półtorak opisuje miłość jako mieszaninę emocji i żywiołów, które współistnieją i walczą ze sobą. Wiersz jest pełen intensywności i kontrastów, ukazując miłość jako największą z sił, która potrafi przetrwać nawet największe trudności.

Lidia Ryś podejmuje temat niepewności i wątpliwości w miłości. Wiersz jest introspektywny, ukazuje wewnętrzne zmagania i refleksje nad prawdziwą naturą uczuć. Autorka używa obrazów klejnotów i światła, aby podkreślić ulotność i zagadkowość miłości.

Monika Stanisławowska opisuje miłość jako nieskończoną i bezgraniczną siłę. Wiersz jest pełen spokojnych i kojących obrazów, takich jak "niebo wpadło do morza" i "wilgoć w świetle gwiazd", wywołuje medytacyjny nastrój.

Małgorzata Wandasiewicz w swoim wierszu zwraca się bezpośrednio do ukochanej osoby. Tekst jest pełen zmysłowych i intymnych obrazów, takich jak "jędrna jak pierś fraza" i "sztuka ikebany", co nadaje mu wyjątkowy charakter.

Andrzej Wróblewski porusza temat ożywienia wygasłych uczuć. Wiersz jest pełen nadziei i oczekiwania, że miłość, mimo że wygasła, może ponownie wybuchnąć z siłą wulkanu, przynosząc nową falę namiętności.

Pomimo że wiersze prezentowane są przez różnych autorów, istnieje subtelna spójność tematyczna, która splata się w jedną opowieść o miłości. Jest to opowieść o tęsknocie, nadziei, oczekiwaniu i pożądaniu, która ukazuje, jak miłość może być źródłem zarówno radości, jak i bólu.

Każdy z wierszy w tomiku „WWIERSZOWZIĘCI w imię miłości” oferuje unikalne spojrzenie na miłość, tworząc bogaty i złożony obraz tego uczucia. To zbiór, który porusza, zmusza do refleksji i celebruje miłość we wszystkich jej formach. "WWIERSZOWZIĘCI w imię miłości" to zbiór, który zasługuje na uwagę ze względu na różnorodność stylów i emocji zawartych w wierszach. Poeci zebrani w tej antologii pokazują, że miłość ma wiele twarzy – od nostalgii i straty, przez namiętność, aż po codzienne, subtelne gesty. Każdy utwór jest jak kawałek mozaiki, który razem tworzy pełen obraz ludzkich uczuć i relacji.

Współpraca z Wydawnictwem Fundacja Poetariat.