Opowiedzcie, jak tam żyjecie recenzja

Agatha Christie była już znaną pisarką w latach 30-tych, kiedy towarzyszyła swojemu mężowi archeologowi, Maxowi Mallowanowi, podczas wykopalisk na Bliskim Wschodzie. Przyjaciele dopytywali ją o wrażenia i to na ich prośbę spisała swoje wspomnienia.

Autorka ostrzega, że w tej książce nikt nie znajdzie "odkrywczych refleksji na temat archeologii, zapierających dech w piersiach opisów przyrody, analizy zagadnień z zakresu ekonomii, rozważań na tematy rasowe ani nawet dawki historii". Jest to książka pełna codziennych spraw i wydarzeń.

Przeczytanie tej książki jest szansą na spojrzenie na Agathę Christie z zupełnie innej strony. Dzięki niej możemy zrozumieć realia jej powieści nie zapominając przy tym, iż niektóre jej kryminały rozgrywają się właśnie na Dalekim Wschodzie.

Wspomnienia autorki czyta się lekko i przyjemnie. Nie brak tu dialogów Agathy i jej przyjaciół. Mamy także okazję nieco bliżej poznać jej męża, Maxa.

Jest to świetna odskocznia od wszystkich książek. To wspaniale, że mamy okazję zrobić sobie przerwę od kryminałów i udać się na wykopaliska archeologiczne.