Sędzia recenzja

𝓒𝔃𝔂 𝔀𝓲𝓮𝓼𝔃, 𝓭𝓵𝓪𝓬𝔃𝓮𝓰𝓸 𝔃𝓮𝓶𝓼𝓽𝓪 𝓳𝓮𝓼𝓽 𝓽𝓪𝓴 𝓭𝓸𝓫𝓻𝓪? 𝓟𝓸𝓷𝓲𝓮𝔀𝓪ż 𝓳𝓮𝓼𝓽 𝓼ł𝓸𝓭𝓴𝓪 𝓲 𝓷𝓲𝓮 𝓹𝓸𝔀𝓸𝓭𝓾𝓳𝓮 𝓸𝓽𝔂ł𝓸ś𝓬𝓲 !
Alfred Hitchcock





Detektyw Alex Farris dostaje zgłoszenie o prawdopodobnym morderstwie w jednej z rezydencji. Początkowym założeniem było, że to wybryk burżuazji niestroniącej od ekstragwanckich rozrywek. Jednak przypuszczenia szybko okazują się błędne. Rezydencja staje się miejscem brutalnego morderstwa, które przerywa świętowanie 30. rocznicy Państwa Curtisów. Szokująca zbrodnia szybko staje się jedynie tłem, gdyż pozostałym uczestnikom przyjdzie wziąć udział w grze w której stawką jest życie. Rezydencja staje się szczelnie zamkniętą klatką, z której nie ma ucieczki. Każdy gracz dostaje karteczkę z odpowiednim numerem. Czas ucieka a gości coraz mniej. Dochodzi do kolejnych morderstw, a te uzasadnione są krótkim wyrokiem pozostawionym przy zwłokach. Samozwańczy sędzia wymierza najwyższą karę jaka tylko istnieje -Śmierć. Uroczystość zmienia się w krwawą jatkę, w której każda upływająca minuta przybliża uczestników do usłyszenia wyroku i poniesienia kary. Wszystko wskazuje na to, że jeden z gości wziął sprawiedliwość we własne ręce. Czy kara dosięgnie każdego? Kto jest samozwańczym sędzią?

𝓙𝓮ś𝓵𝓲 𝓼𝓹𝓻𝓪𝔀𝓲𝓮𝓭𝓵𝓲𝔀𝓸ść 𝓲𝓼𝓽𝓷𝓲𝓮𝓳𝓮, 𝓶𝓾𝓼𝓲 𝓫𝔂ć 𝓭𝓵𝓪 𝔀𝓼𝔃𝔂𝓼𝓽𝓴𝓲𝓬𝓱; 𝓷𝓲𝓴𝓽 𝓷𝓲𝓮 𝓶𝓸ż𝓮 𝓫𝔂ć 𝔀𝔂𝓴𝓵𝓾𝓬𝔃𝓸𝓷𝔂, 𝔀 𝓹𝓻𝔃𝓮𝓬𝓲𝔀𝓷𝔂𝓶 𝓻𝓪𝔃𝓲𝓮 𝓫𝔂ł𝓸𝓫𝔂 𝓽𝓸 𝓷𝓲𝓮𝓼𝓹𝓻𝓪𝔀𝓲𝓮𝓭𝓵𝓲𝔀𝓮.
Paul Auster

"Sędzia", to mroczny kryminał, którego akcja toczy się dosłownie za zamkniętymi drzwiami. Rezydencja, która staje się pułapką, a każdy uczestnik imprezy posiada na swoim sumieniu grzechy, za które przyjdzie mu odpokutować i przyjąć wyrok od którego nie ma apelacji. Mroczna historia, w której głównej domeną jest chęć brutalnej zemsty. Powiedzenie "czas leczy rany" nie znajdzie tutaj swojego odzwierciedlenia. Chęć zemsty staje się obsesją, która z góry ma założenie wymierzenia najwyższej kary jaką jest odebranie życia. Wplecione cytaty z bajki dla dzieci -Kubusia Puchatka podsycają atmosferę do granicy możliwości. Od pierwszej strony napięcie wzrasta, fabuła wciąga, załącza się zmysł detektywistyczny gdy samowolnie próbujemy wytypować, który z uczestników przyjął rolę samozwańczego sędziego.

Autorce udaje się wodzić czytelnika za nos, podrzucając tropy i cień podejrzenia na praktycznie każdego uczestnika. Każdy może mieć motyw lecz nie każdy ma predyspozycje do wymierzania sprawiedliwości na własną rękę. Tworząc intelektualną rozrywkę, w której przyjdzie nam wziąć udział.

Czas spędzony z książka uważam za w pełni udany. "Sędzia" dostarczył świetnej rozrywki na wysokim poziomie balansując na pograniczu gatunków- kryminału, thrillera, sensacji.

Ciężko było uwierzyć, że to debiutancka pozycja, mimo, że można doszukać się wielu porównań do twórczości Agathy Crhisti, to autorka wykonała kawał dobrej roboty.
W moim odczuciu Oliwia Marczak swoją literacką pozycją sprawia wrażenie jakby po rynku wydawniczym dryfowała od wielu lat mocno trzymając stery i nie bojąc się sztormu.

Nie sposób jest sobie wyobrazić jaką kolejną historią uraczy czytelników.
Trzymamy kciuki i wyczekujemy kolejnej pozycji !