Okularnica recenzja

Z tą autorka poznałam sie w "Anemonach" i z chęcią sięgnęłam po kolejną pozycję .Ksiazka po prostu rewelacyjna - bez chamstwa i bardzo realna .Wprawdzie opowiada o nastolatkach ale nie nudzi poważniejszego czytelnika.Główna bohaterka Kasia pochodzi z niepełnej rodziny - matka urodziła ją mając 17 lat - ojciec po którtkim małżeństwie zostawia je i odchodzi w siną dal.Matka Kasi nie jest dojrzała kobietą ,boryka sie z problemami finansowymi ,nie daje córce poczucia bezpieczeństwa ,ciepła .Po przeprowadzce do wiekszego miasta ich problemy nie kończą się .Kasia nieszczęśliwie zakochuje sie w koledze z nowej klasy , który ją ignoruje .Dziewczyna nie jest akceptowana poza tym ze odpisują od niej zadania z matematyki.Tylko Zuza z kalsy próbuje się z nią zaprzyjaźnić i wyciąga ją na klasową imprezę - tam Kasia doznaje upokorzenia ze strony Burego w którym sie podkochuje i próbuje popełnić samobójstwo .Na szczęscie zostaje odratowana ...........Dalej nie chcę zdradzać losów Kasi - bo im dłużej się czyta tę książkę tym bardziej "przyrasta " do ręki i nie chce się jej odłozyć .Postać Kasi jest bardzo realna i czasem bliska każdej z nas .Bo gdy się kocha to w górę idą instynkty a wyższe uczucia zasypiają .Wszystkie postacie autorka pokazuje bardzo ciekawie - nie ma tu ideałów ,są po prostu ludzie z dobrymi i gorszymi cechami jednocześnie .Każdy ma jakieś kompleksy -bez względu na pozycję w klasie i nikt nie jest doskonały .Zdecydowanie polecam .