Okrutna jak Polka recenzja

O ileż lepszym miejscem byłby świat, gdyby kobiety nie pluły w siebie nawzajem jadem! Pani Paulina Młynarska to kobieta, która w dmuchaną, zakłamaną rzeczywistość, wlewa wiadro prawdy. Prawdy często bolesnej, ale jakże potrzebnej.

"Okrutna jak Polka" to zbiór felietonów i wpisów w mediach społecznościowych, które autorka zamieszczała na przestrzeni kilku lat. A te lata rządów "wiadomo kogo" to paskudny okres w historii Polski. Nagonka na ludzi LGBTQIA+, zamach na podstawowe prawa i wolność kobiet, ochrona pedofili i gwałcicieli, pozwalanie katolickim fanatykom na narzucanie wolnym (jeszcze!) ludziom swojej wizji świata jako jedynie słusznej, to tylko kropelka w morzu szamba, które wylewa się na Polki i Polaków, zresztą za zgodą większości. Tragiczne!

Pani Paulina porusza tematy trudne, obnaża obłudę, wytyka konformizm. Zwraca się zarówno do ludzi pociągających za sznurki, jak i do tych, którzy pozwalają sobą manipulować, bo tak wygodnie, bo tak bezpiecznie. Autorka nie boi się podzielić z czytelnikami bardzo intymnymi faktami ze swojego życia, takimi, które wywołują często skrajne emocje. Robi to, aby dotrzeć do społeczeństwa, by otworzyć zlepione wygodnicką ropą oczy na to, co ważne.

Cieszę się, że sięgnęłam po tę książkę. Stworzyła ją Kobieta, właśnie taka przez duże K, świadoma swojej żeńskiej siły, wyczulona na manipulacje patriarchatu. W doskonały sposób odczarowuje feminizm. Przedstawia go jako postawę dążącą do równości, poszanowania ludzi bez względu na płeć, seksualność i status społeczny. Próbuje pokazać, że feministki to nie szalone baby nienawidzące mężczyzn, tylko kobiety, które chcą godnie żyć, w wolności i poczuciu bezpieczeństwa. Nie jeden raz łzy napływały mi do oczu podczas czytania. Tak bolesna jest prawda o świecie, w którym żyjemy. Ważne są takie głosy, jak Pani Pauliny. Głosy nawołujące, by wyciągać na wierzch prawdę o oprawcach (każdej płci!), nie dawać im poczucia bezkarności. Głosy jednocześnie wspierające ofiary, zachęcające do sięgania po pomoc.

Polki i Polacy muszą otworzyć oczy, bo za chwilę może się okazać, że jest już za późno i na własne życzenie wcisnęliśmy się do średniowiecznej klatki.