Zapach śmierci recenzja

,,Zapach śmierci” to szósta opowieść Simona Becketta z doktorem Davidem Hunterem w roli głównej. Kiedy zabierałem się za tę książkę, muszę przyznać szczerze, że miałem pewne wątpliwości czy ta część będzie tak dobra jak pięć poprzednich. Nie zawiodłem się jednak, i uczciwie mogę przyznać, że jak dla mnie nadal jest jednym z najlepszych pisarzy obecnych czasów.

W tej części głównym miejscem akcji jest opuszczony szpital, w którym zaleziono zmumifikowane zwłoki niezidentyfikowanej młodej kobiety. Jak się później okazuje nie są to jedyne zwłoki, z oględzinami których będzie się musiał zmierzyć główny bohater. Choć akcja rozwija powoli to z każdą stroną staje się coraz bardzie skomplikowana i zarazem bardziej intrygująca. Jak zwykle, autor pokazuje nam dokładnie na czym polega praca antropologa sądowego, którym jest główny bohater. Autor doskonale przeplata główny wątek książki z życiem osobistym głównego bohatera. Jednakże nie pozwala aby sprawy osobiste bohatera zdominowały historię opisaną w książce. Beckett tak prowadzi akcję, że do ostatniej strony ciężko jest odkryć jakie będzie zakończenie, a takie książki lubię najbardziej. Czytając ,,Zapach śmierci” czułem się jakbym był fizycznie w Londynie. Londynie zimnym, smutnym, czasami przerażającym, ale nie był to Londyn z którego chciało się uciec. Wręcz przeciwnie chciało się tam zostać jak najdłużej i znaleźć rozwiązanie tej makabrycznej zagadki. Główny bohater jest przenikliwy, inteligentny lecz trochę zagubiony. Jak wiemy z wcześniejszych książek (zachęcam do lektury, jeśli ktoś nie czytał bo warto ) nie miał w życiu łatwo, jednakże nie poddaje się, i walczy ze swoimi demonami. Jest to postać doskonale napisane. Główny bohater jest prostym człowiekiem, jak każdy z nas i to budzi w postaci największą sympatię. Spędziłem z tą książką kilka wieczorów i nie był to zmarnowany czas. Gdym tylko mógł pewnie przeczytałbym ją w jeden dzień. Ale w sumie taką przyjemnością lepiej delektować się dłuższy czas.

Simon Beckett zdecydowanie w formie. Teraz pozostaje tylko czekać na następne przygody dr Davida Huntera. Oby nie za długo.