Zanim będzie za późno recenzja

 "Może nie powinno mnie tu być? Może każdy widzi, że jestem jakimś nieporozumieniem? Codziennie słyszę, jak się ze mnie śmieją. Wszyscy wiemy, że powinnam nie żyć. Jestem gównianą pomyłką i trzeba mnie wymazać- czekam na to. Chcę spojrzeć w górę i zobaczyć nad sobą ziemię".

Trzynastoletnią Callie wychowuje Rebecca, przyjaciółka zmarłej matki dziewczyny.
Kiedy pada oskarżenie o agresywne zachowanie Callie, Rebecca staje w obronie swojej wychowanki, bezwzględnie jej ufając.
Trzynastolatka znajduje pod swoim adresem pogróżki od dziewczyny, którą rzekomo gnębiła. Jak było na prawdę? Kto tu jest prawdziwą ofiarą?

"Zamieniłam się w drzewo- nic nie widziałam, nic nie mówiłam. Wiatr kołysał liśćmi, słońce muskało gałęzie, korzenie chłonęły wodę. Ledwie bym poczuła, gdyby ktoś wyrył ostrzem imię na mojej skórze. Pewnego dnia zapomniałabym, że tam jest."

Autorka miała świetny pomysł na książkę, ale niestety zepsuła to swoim dziecinnym stylem pisania. Czytając ZANIM BĘDZIE ZA PÓŹNO miałam wrażenie, że autorką była jakaś nastolatka, albo dzieciak o chwiejnych emocjach.
Nie rozumiałam tego rozpisywania na temat zabaw z przeszłości bohaterów (hiacyntowe dziewczyny). Lauren Frankel wprowadziła niepotrzebny chaos powlekając bieżące wydarzenia ze wspomnieniami Rebecci.
Co mi się podobało? Na pewno wspomnę o tym, że autorka świetnie ukazała brutalną rzeczywistość w świecie nastolatków, to jak mało rodziców zna swoje pociechy i nie zdaje sobie sprawy jakie te potwory mają moc w niszczeniu innych, doprowadzając do tragedii.
Ludzie nie zmieniają się z dnia, a dorośli często są ślepymi lunatykami. Patrzą, ale nie widzą.
ZANIM BĘDZIE ZA PÓŹNO to książka, która mnie strasznie rozczarowała, ale trzeba przyznać, że szybko się czyta.