Księstwo Trzech Śmierci recenzja

Hej ho
Lubicie kiedy autor zdradza tajemnice na ostatnich stronach, czy raczej jak zdradza sekrety stopniowo w miarę snucia historii?

Ja wolę tę drugą opcję, dzięki temu łatwiej mi się odnaleźć w czytanej historii i zrozumieć bohaterów.

W "Księstwie trzech śmierci" Emilia Ziółkowska trzyma czytelnika w niepewności do ostatnich stron i muszę przyznać, że miałam chwile, w których nie wiedziałam do czego to wszystko dąży. Jednak ostatecznie był to potrzebny zabieg, ponieważ pomógł mi wyobrazić sobie jak mogła się czuć główna bohaterka, która opowiada nam jak została porwana i przeniesiona do obcego świata.

Marabel była tancerką erotyczną w nocnym klubie. Kiedy trzech tajemniczych braci, zamówiło prywatny występ, Mara poczuła potrzebę buntu i ucieczki. Okazało się, że nie jest łatwo ich uniknąć, a oni niosą z sobą jej przeznaczenie. W dość brutalny sposób Mara została przeniesiona do krainy braci, a jej życie stanęło na głowie. Okazało się, że młodzieńcy są niesamowicie przystojnymi elfimi książętami, a świat, w którym mieszkają jest jak z baśni.
Kreacja książęcych braci bardzo mi się podobała. Są zupełnie od siebie inni i z charakteru i wizualnie, a jednak wszyscy trzej baaardzo pociągający. Mara próbowała się przed tym pociągiem bronić z różnym skutkiem. Po pewnym czasie okazało się, że to nie przed nimi powinna się bronić, a może nie tylko przed nimi, ponieważ oni są Zjadaczami, co nie wróży zbyt dobrze, ale czycha na nią coś gorszego.

Autorce udało się stworzyć niesamowitą krainę, pełną magii i fantastycznych istot. Umiejętnie wplotła w jej obrzeża mrok i zagrożenie. Gorące momenty były, ale nie było ich za dużo. Brakuje mi jednak informacji na okładce, że jest to książka dla dorosłych.

Natomiast wkurzało mnie histeryczne zachowanie Mary. Miota się, póbuje uciekać, informacji o swoich losach poszukuje u istot postronnych, nie mając pewności jakie mają względem niej intencje. Zamiast zapytać wprost braci, na czym polega jej wyjątkowość, toczy z nimi boje, które do niczego nie prowadzą.

Dopiero pod koniec książki poznałam pochodzenie Mary i powód dla którego jest tak ważna. I w tym momencie zapragnęłam od razu drugiej części...