Mrok Duszy. Część 2 recenzja

Czy można uwierzyć w świat, który przekracza granice tego, co pojmujemy jako rzeczywistość? Po przeczytaniu tego tomu mogę Wam powiedzieć, że jak najbardziej. Jeszcze nikt mnie tak nie przekonał do świata fantasy jak Klaudia ♥️ i jej główna bohaterka - Luiza, która odkrywa swoje dziedzictwo Widzącej.

Wciągając w niesamowity wir emocji i świat demonicznych Wymiarów, który przeplata się z jej mrocznymi osobistymi przeżyciami.

Fabuła tej części jest jeszcze bardziej intensywna i mroczna, a klimat wywołuje wręcz dreszcze na ciele. Opisy poszczególnych wymiarów, w których żyją wampiry, wilkołaki, wiedźmy i inne mroczne stworzenia, fascynują i wzmacniają wrażenie, że mamy do czynienia z czymś wręcz epickim. Każdy wymiar ma swoje zasady, a tajemnice i napięcia między postaciami budują atmosferę niepewności i zagrożenia.

Po stracie ukochanego Dawida, jej dusza popada w chaos, a na horyzoncie majaczy realna groźba wojny między nadprzyrodzonymi istotami. Miałam wrażenie, że widzę spadającą Elizę w przepaść i wcale nie miałam pewności, że ona się z niej wydostanie. To bardzo, ale to bardzo skomplikowana opowieść o bólu, walce i odwadze, a Luiza przechodzi niesamowitą przemianę. Psychicznie została zmiażdżona, a jej droga ku temu, by podnieść się z kolan, była długa. Okupiona bólem fizycznym i psychicznym. Została wciągnięta w grę, której nie chciała być częścią i musi mierzyć się z mocą, której nie może do końca pojąć, ale budzi w niej determinację do walki. Kim stanie się dla niej? Czy pomoże jej odnaleźć siłę, by walczyć z własnymi demonami? Mogłabym odpowiedzieć na te pytania, ale zepsułabym Wam fan z czytania, więc tego nie zrobię.

Jestem pod wrażeniem tej serii, tego tomu i tego jak Klaudia potrafia przelewać uczucia na karty tej opowieści. Czuć było każdą najmniejszą emocje, każde uczucie było tak realne, że gdybym miała powiedzieć, iż można było ich wręcz dotknąć, to tak jak bym nie powiedziała nic. Emocje i uczucia tego tomu miażdżą serce i umysł. Ja potrzebowałam kilku dni by pozbierać się emocjonalnie i w ogóle coś napisać, a i tak nie mam pewności, że mi się to udało.

Zakończenie tego tomu wprawiło mnie w niemałe osłupienie, ale dało nadzieję na ciąg dalszy emocji i wiem, że je dostanę ;-) w kolejnych dwóch tomach: “Światło Nadziei” 1 i 2.

Zanurzcie się w świat, który stworzyła Klaudia Max - jest niepowtarzalny i trudno się od niego oderwać. Czytałam tą część jak i poprzednie nocami, one dawały mi dodatkowy mrok i pozwalały wczuć się jeszcze bardziej w ten wyjątkowy klimat.

Jeśli miałabym nadać tytuł tej recenzji to brzmiałby tak: „Od sideł mroku po ramiona nadziei”.