Red, White & Royal Blue recenzja

Powieść opowiadająca o ukrytym romansie dwóch nastolatków. Księcia Angli, Henry'egooraz pierwszego syna prezydenki USA, Alex'a. Ta o to dwójka młodych mężczyzn spotyka się już za młodych czasów gdzie początkowo książę Henry źle potraktował przedstawiająca mu się osobę. Alex'a. Po tym incydencie Alex poczuł sporą nienawiść do trochę starszego od niego chłopaka przez co w okolicznościach, tym razem na pewnym weselu trafia do tragedii spowodowanej przez chłopaków. Oczywiście musieli oni zapłacić za swoje czyny, z czego oboje nie byli zadowoloni bo nie chcieli wykonywać wybranej dla nich "kary". Książka jest napisana dosyć trudnym sposobem przez co ja sama nie polecam dla początkujących czytelników. W lekturze przeważa polityka a watek romantyczny jest stopień niżej od polityki, co mnie dosyć zniechęciło do dalszego czytanie bo spodziewałam sie naprawdę fajnego romansu który oboje nastolatków musza ukrywać przed światem. Największym minusem w tej książce dla mnie jest ich miłość. Według mnie ich "miłość" do siebie była płytka można powiedzieć że wzięła się z nikąd bo gdy chłopacy zaczęli sie dobrze dogadywać i nagle nie wiadomo skąd gdzieś wzięła sie ich miłość. Tak samo ich relacja polegała przeważnie na samym kontakcie fizycznym np gdy po tygodniu nie odzywania sie do siebie Alex'a i Henry'ego wtedy gdy książę pocałował młodszego od siebie chłopaka, i po tygodniu nie odzywania sie do siebie ani słowem od razu poszli do łóżka co bardzo mnie zdziwiło ale jak i przygieło. Przez cały czas nie czułam miedzy nimi jakieś dobrej i miłej relacji lub chociaż by miłości psychicznej a wydaje mi sie że im zależało tylko i wyłącznie na kontakcie fizycznym :/. Sam pomysł na książkę jest poprostu wspaniały i to mogla by być moja top książka ale niestety, wykonianie juz troche słabsze. Było dużo momentów gdy powieść mnie przynudzała i nie chciałam jej już czytać ale przetrzymałam do końca. Rozdziały były bardzo długie przez co robiło sie nudno w opowiadaniu zdecydownie wole krótkie rozdziały a do tego gdy był tutaj długi rozdział plus sam rozdział o polityce to w ogóle nie chciałam strasznie tego czytać. Bardzo spodobało mi sie zakończenie było można sie go spodziewać ale naprawdę bardzo mi się spodobało. Ostrzegam również że bardzo łatwo jest sie pogubić w postaciach pobocznych. Pomimo tego wszystkiego polecam ta książkę ponieważ jest warta uwagi, to prawda nie należy do najlepszych ale mimo to jest wspaniała :D zdecydownie polecam i do niej wrócę.