Obsesje recenzja

Andrea Cherry to samotna matka wychowująca swoją czteroletnią córeczkę z pomocą mamy i najbliższej przyjaciółki. Pracuje w sklepie ze starociami, które od czasu do czasu odnawia, aby podnieść ich wartość. Kiedy rozpoczyna urlop nieoczekiwanie dowiaduje się, że wygrała wraz z najbliższymi urlop w luksusowym hotelu. Mimo wielu obaw decyduje się na pobyt w nim. Tam poznaje przystojnego właściciela Nicholasa Blake’a, który od pierwszej chwili próbuje zdobyć jej sympatię. Jednak nieśmiałej i nieufnej Andrei niełatwo jest zaufać jakiemukolwiek mężczyźnie. Z pomocą jednak przychodzi jej jak zawsze ukochana mama i cudowna przyjaciółka. Czy Nikowi wystarczy cierpliwości i zdobędzie serce tej pięknej kobiety, czy też może zostanie odesłany z kwitkiem a Andrea wróci do swojego zwyczajnego życia?

Historia jakich wiele. Bogaty mężczyzna zakochuje się w kobiecie, która nie pasuje do niego ze względu na swój status materialny. Jednak on nie odpuszcza, bo stała się ona jego obsesją i robi wszystko, aby jednak zechciała chociaż spróbować stworzyć z nim związek. I niby wszystko w porządku, bo przecież takie wątki można bardzo dobrze zbudować, ale w tym wypadku jednak zdecydowanie czegoś mi zabrakło.

Mimo, że pozycja mnie zaciekawiła, to spodziewałam się zupełnie czegoś innego. Nie odnalazłam tu takiej akcji, jaką sobie wyobraziłam. Bardzo długie opisy, które według mnie były zbędne doprowadzały mnie do tego, że pod koniec książki miałam ochotę je zwyczajnie omijać i skupiać się na dialogach, ale jednak doczytałam do samego końca.

Nie mogę powiedzieć, że była to pozycja zła i że nie warto jej czytać, ale ja przy niej się męczyłam. Od początku strasznie irytowała mnie główna bohaterka i jej niezdecydowanie, by później nagle zmienić się nie do poznania i akceptować wszystko na przełomie zaledwie kilku tygodni. Jeśli chodzi o samą fabułę to była bardzo rozciągnięta i miałam wrażenie, że wielokrotnie czytam o tych samych sytuacjach, ale opisanych tylko w delikatnie inny sposób.

Zdecydowanie zabrakło mi emocji. Nie wczułam się w żadnego z bohaterów. Najlepiej zbudowaną w moim odczuciu postacią była Lily, której wypowiedzi absolutnie chwytały mnie za serce.

Rozczarowało mnie również zakończenie, którego tak naprawdę nie było. Nic się nie wyjaśniło, nic nie zrozumiałam, miałam wrażenie, że autorka końcówkę przedobrzyła i zamotała.

Być może po prostu sięgnęłam po „Obsesję” w niesprzyjającym czasie i innym razem spodobałaby mi się bardziej. Ale na tę chwilę po prostu męczyłam się ją czytając. Jestem ciekawa rozwinięcia całej historii w kolejnej części także zapewne jeszcze sięgnę po pozycje autorki, ale na dzień dzisiejszy bez większego zachwytu.