Obiecaj, że mnie kiedyś odnajdziesz recenzja

„Życie jest jak otwarcie i zamknięcie drzwi. Niepotrzebnie ciągle czegoś oczekujemy. I tak przyjdzie i zakończy się szybciej niż można sobie wyobrazić.”

Hania pochodzi z Górnego Śląska, to pełna energii i zachłanności na życie dziewczyna. W obliczu przerażającego wojennego okrucieństwa, wszystkie jej życiowe plany i marzenia legły w gruzach. Teraz stało się ważne, aby przeżyć. Mieszka z matką w małej wiosce, na skraju lasu, kobiety radzą sobie jak mogą, dostarczają jajka i mleko Niemcom, wiedzą, że nie mają wyboru. W partyzantce czynnie działa jej ojciec i ukochany brat. Ich codzienność naznaczona jest strachem, oczekiwaniem i niepewnością. Hania traci najlepszego przyjaciela, jej świat się wali. Niespodziewanie spotyka Hansa, teraz niemieckiego żołnierza, a przed laty towarzysza dziecięcych zabaw. Dziecięca sympatia zaczyna nabiera zupełnie innego znaczenia. Uczucie, które wybucha między nimi jest bardzo silne i gorące. Jednak on jest żołnierzem wrogiej armii, czy takiemu człowiekowi można zaufać?

Czy wojna i poglądy staną na drodze tej pięknej miłości? Wielowątkowa akcja powieści toczy się swoim rytmem, niesamowicie wciąga i intryguje. Fabuła przenosi nas do czasów II wojny światowej, jest dopracowana w każdy szczególe i niesie ogromne zróżnicowane emocje. Rewelacyjnie ukazani bohaterowie, stali się mi bardzo bliscy. Narracja toczy się z kilku perspektyw co daje nam możliwość szerszego, głębszego spojrzenia na rozwój wydarzeń. Hania i losy jej bliskich są bardzo przejmujące, a ona sama jest niesamowitą dziewczyną. Silna, odważna, niezłomna, twardo stąpająca po ziemi, bardzo chce przeżyć. Moje serce całkowicie skradł Daniel…

Wojenny, trudny czas, okupant szaleje, na każdym kroku czai się śmierć. Walka z okupantem, partyzantka, poświęcenie. Bezradność i niemoc wobec szalejącego terroru. Młodzi ludzie, całe życie przed nimi… stoją przed trudnymi decyzjami, na szali często stawiają własne życie. Bolesne poczucie straty, śmierć bliskich, uczucie porażki, by po chwili znów się podnieść i trwać na posterunku. Piękno przyjaźni, poświęcenie, wzajemny szacunek, zrozumienie. I zdrada. Młodzi ludzie, którzy stają po przeciwnych stronach barykady, ona Polka walcząca o przetrwanie, on niemiecki żołnierz… Zakazana, piękna miłość, która nie powinna się przydarzyć, a jednak pomimo wszystko i wbrew wszystkiemu staje się coraz silniejsza, zniesie i pokona wszystko. Jaka czeka ich przyszłość? Wyrzuty sumienia, niepokój, strach, nieustające obawy…

Piękna, głęboko poruszająca, niebanalna opowieść. Mądra, wyjątkowa, pisana sercem, niesamowicie wciąga, zaskakuje i daje realny, zatrważający obraz wojennych czasów. Zakończenie było sporym zaskoczeniem. Powieść wryła się w moje serce, zostanie tam na długo. Niesie ogromne emocje i zmusza do refleksji nad ulotnością i kruchością życia. Już z niecierpliwością czekam na kolejne książki Autorki! Bardzo, bardzo polecam!