Trzej towarzysze recenzja

Erich Maria Remarque to niemiecki pisarz tworzący na początku XX wieku. Wpływ na jego twórczość miały wojenne działania, które podobnie jak tysiącom innych ludzi, odebrały młodość i niewinność. Miałam przyjemność poznać kilka książek tego autora. Każda z nich była niezwykła i poruszająca. Ostatnio w moje ręce wpadła lektura „Trzej Towarzysze”. Niemcy, lata 20. XX wieku. Jest to historia trójki przyjaciół, którzy pomimo młodego wieku, powrócili z wojny i próbują nadać swojemu życiu kształt. Mają świadomość bezsensu działań zbrojnych, doświadczyli bólu i cierpienia i to nie tylko fizycznego, byli świadkami różnych dramatycznych wydarzeń. To ich zmieniło, ale również scaliło ich braterskie relacje. Robby, Gotfryd i Otton prowadzą wspólnie warsztat, spotykają się na zakrapianych suto alkoholem przyjęciach i nie stronią od kobiet. Wspierają się, pomagają sobie i wzajemnie się uzupełniają w tym niełatwym okresie. W końcu jeden z nich zakochuje się w kobiecie, ale nawet ten fakt nie jest w stanie zniszczyć ich przyjacielskiej więzi. Niestety kryzys w kraju zatacza coraz szersze kręgi, ludzie nie mają perspektyw na przyszłość a niepewność co do jutra staje się coraz bardziej dotkliwa... Powyższa książka to dogłębne studium młodego, „straconego” pokolenia, ale również romantyczna opowieść o wielkiej miłości. Powieść należy do klasyki, napisana z rozmachem i wyczuciem. Głęboka, refleksyjna i co istotne uniwersalna historia o przyjaźni, miłości, życiu i śmierci. Plusem jest również eleganckie wydanie w twardej oprawie z czarną obwolutą i dobrej jakości papierem. Polecam serdecznie!

Moja ocena: 5/6