Czytelniczka znakomita recenzja

Po ostatnim przesłuchanym i skomentowanym audiobooku czułem niedosyt i potrzebę czegoś lepszego. Jedyne co miałem pod ręką to owa “czytelniczka”, która nota bene brzmi jak “mydelniczka”, a słownik języka polskiego, w ogóle takiego słowa nie zna. Wracając do tematu. Nagranie krótkie, przeczytane umiejętnie i choć taki kwiatek jak “inteligiencja” może niektórych razić, to trafia się to raz, czy dwa, a poza tym niczego innego w tym stylu się nie dosłuchałem. W zasadzie o samej formie do powiedzenia nie ma za dużo – kartonowe opakowanie, schludny projekt, dobry dźwięk. Bez dodatków i udziwnień. Lektor miły dla ucha, z fachowym wykształceniem i wprawą, podtrzymuje uwagę słuchacza.

Co do treści książki i różnych opinii, które krążą po internecie – niektórzy się zachwycają, inni chwalą, kolejni zaś delikatnie ganią. Jednych odrzuca tematyka, innych nieprzekonująca i banalna fabuła.

Ja się przekonywać do niczego nie muszę, bo i autor jakoś się niespecjalnie naciska. Po prostu opowiada pewną historyjkę, a od początku wyczuwa się, że to wszystko jest z przymrużeniem oka, że nie jest na serio. Gdy zacząłem tego słuchać pomyślałem, że to bajka, opowiastka dla dzieci – tak odebrałem styl, bo tematyka i pointa, jest zupełnie dojrzała. Pokazuje różnice w upodobaniach literackich wywołanych zarówno wiekiem jak i “upodobaniami”, rozwój lub może bardziej odkrywanie zainteresowań, poszukiwanie drogi i to co może wyniknąć z jej odnalezienia (a konsekwencje mogą się odbić szerokim echem w świecie). Fakt, że bohaterem jest królowa ma chyba tylko uświadomić, że niekiedy poświęcenie pewnych przywilejów może pozytywnie wpłynąć na resztę życia.