Czerwień recenzja

 Czytasz blurby. Myślisz – no tak, znowu objawienie. Ciekawe… 
 A tu, proszę. Czyta się. I to jak!
 Naprawdę można tę książkę pochłonąć. Albo być przez nią pochłoniętym. 
 Bardzo dobrze są wymyśleni główni bohaterowie ( poza ich imionami w kilku przypadkach, te wydają się być zbyt wymyślne, jakby autorka specjalnie wertowała kalendarze w poszukiwaniu rzadko używanych 😊). 
 Są jednak wyraziści, wzbudzają emocje. Polubiłam i młodego pracoholika prokuratora o imieniu Leopold, i sędzię Helenę z nieszczęśliwą rodzinną przeszłością. Wszystkie postacie – także te z drugiego planu - są zróżnicowane, charakterystyczne, chce się śledzić ich dalsze losy.
 Historia morderstw, które dzieli siedemnaście lat i ten sam modus operandi jest niezwykle wciągająca. I pięknie jest pokazany Sopot, jego specyficzna , w tym przypadku mroczno-mafijna atmosfera. Czuć jednak, że autorka lubi to miasto. 
 Zagadka jest na tyle zagmatwana, tropy mylące , że długo nie domyśliłam się jak to się może rozstrzygnąć. 
 Do tego smakowita informacja, że książka jest początkiem serii… 
 Uwielbiam takie uczucie. 
 Radość, że pojawił się nowy Autor kryminałów, że jest na co czekać