Nikt recenzja

Zło nie jest podstawowym wymiarem istnienia, a jednak stale się w nim przejawia, stając się trwałym horyzontem ludzkich przeżyć i doświadczeń. Dotyka wszystkich sfer aktywności, naznaczając je brakami i ukazując jego niedoskonałość. Zło jest realne i niebezpieczne. Czyha za drzwiami. Wzbudza strach. Doświadczamy jego demonicznej siły nazbyt często. Od nas tylko zależy czy utoniemy w morzu krzywd. Za swoje uczynki i tak każdy odpowie. Ze złem nie wolno w żaden sposób igrać i nie można akceptować jego niszczącej mocy. Jako czysta negacja bytu, zło zasługuje tylko i wyłącznie na potępienie.

W jednej z łódzkich kamienic zostaje odnalezione ciało młodej kobiety. Wszystko wskazuje na samobójstwo, ale pojawia się wiele niejasności. W tym samym mieszkaniu, dokładnie rok temu, zmarła inna dziewczyna. Czy ktoś upozorował ich samobójczą śmierć? Brak punktu zaczepienia. Sprawca nie pozostawia śladów. Jedyny trop to niewyraźna fotografia ukazująca sylwetkę mężczyzny. Śledczy trafiają na kolejne ofiary. Jedna z policjantek wpada na ślad i pomimo czyhających niebezpieczeństw, na własną rękę, próbuje wytropić sprawcę.
Czy człowiek może być z natury przesiąknięty złem?

Mocny i zaskakujący kryminał ukazujący siłę okrucieństwa. Specyficzny i intrygujący. Przepełniony brutalnością. Przerażający i szokujący. Zło, które wyrwało się spod kontroli wzbudza silne emocje. Ciemne oblicze człowieczeństwa wyłania się powoli, jednocząc zło i zepsucie. Z każdą kolejną stroną odkrywamy nowe fakty. Lepka, gęsta od mroku i nieprzewidywalna atmosfera. Zranione osobowości, szukające mocnych doznań, by rozładować napięcie kumulowane przez lata. Piętno dzieciństwa i zaburzone relacje. Zdegenerowani i zepsuci do szpiku kości młodzi ludzie.

@maciej_kazmierczak_autor umiejętnie dozuje napięcie i prowadzi czytelnika w niebezpieczne zakamarki łódzkich ulic. Akcja zagęszcza się. Wraz z podkomisarz Szolc, którą mieliśmy okazję poznać podczas akcji w "Martwym ptaku" i aspirant Edytą Gawron, zbieramy rozsypane puzzle zdarzeń i odkrywamy prawdę, która przeraża.

Autor ukazuje również na kartach tej historii pracę policji. Czasami nieudolną, niekiedy skorumpowaną i zagubioną w natłoku spraw, z uzależnieniami i życiowym zagubieniem.
Z każdą kolejną książką Maciej Kaźmierczak zaskakuje.
Gorąco polecam.