Niewidzialni mordercy recenzja

Pojawiali się w starych kronikach, aktach miejskich i klasztornych. Opowieści o ich niszczycielskiej sile przekazywano sobie z ust do ust i zapisywano w księgach, mniej lub bardziej zgodnie z prawdą. To oni, niewidzialni mordercy, zabierali życie wielu istnieniom. Wobec dżumy, trądu czy cholery dawna medycyna była bezradna, ale mimo to ludzie starali się walczyć z epidemią różnymi metodami... I po prostu przetrwać.

Książka "Niewidzialni mordercy" Anny Trojanowskiej przeprowadza nas przez kilka okresów w dziejach ludzkości, w których panowały wszelkiego rodzaju zarazy. Autorka skupia się na kilku z nich i stara się przedstawić jak najlepiej przyczyny danych epidemii, ich przebieg oraz ich wpływ na relacje społeczne, które z wiadomych powodów uległy znacznemu pogorszeniu. Ludzie, czując tak wielkie zagrożenie, zaczynali ulegać atawistycznym instynktom, co prowadziło do absurdalnych i tragicznych wydarzeń, która autorka opisuje z dużą dokładnością. Naprawdę czytając o niektórych z nich, włos jeżył się na karku.

W książce znajdziemy wiele odniesień do starych kronik, między innymi do tej spisanej przez Jana Długosza, i innych dzieł, zarówno literatury polskiej, jak i światowej. Bibliografia zawiera również szereg artykułów dotyczących chorób i różnych opinii na ich temat.

Ta publikacja zawiera w sobie coś więcej niż jedynie suche fakty. Czytelnik znajdzie w niej również refleksje nad działaniem mechanizmów społecznych w czasach epidemii i pandemii (których zresztą nie tak dawno jeszcze byliśmy świadkami). Czy to w wiekach średnich, czy we współczesności, kiedy chorowali i umierali ludzie, na arenach politycznych toczyła się walka o władzę i o wpływy, a puszczanie w obieg fałszywych informacji było jedną z jej metod. Czy to w średniowieczu, czy w renesansie, czy w XX i XXI wieku - niezmiennie od zawsze.

"Niewidzialni mordercy" jest pozycją ciekawą, z jednej strony fascynującą, z drugiej przerażającą, i to nie choroby straszą tutaj najbardziej. To bardzo dobra lektura, która też trochę otwiera oczy na pewne sprawy i skłania do przemyśleń.
A na okładce i grafice oczywiście postać zwana jako Doktor Plaga.