2084 koniec świata recenzja

FABUŁA
⠀
Poznajemy historię Atego, który sprzeciwia się panującym normom i podaje w wątpliwość swoją wiarę. Inwigilacja na każdym kroku, brak dobrobytu - ale to z wiary (według kapłanów) ma płynąć szczęście. Ati szuka czegoś innego, zakazanego, dawnego i podejmuję wędrówkę by to odnaleźć, łamiąc przy tym wiele zasad.
⠀
MINUSY:
-Nijaki i mdły bohater. Ati nie zachwyca, nie denerwuje, nie wzrusza. Ten bohater po prostu jest totalnie obojętny czytelnikowi. Niewyraźny nawet w swoich działaniach, gdy jest już w trasie i spotykają go jakieś przygody nie da się odczuwać tego co on, bo nie wiemy nic o jego opini na dany temat.
⠀
-Długie, żmudne opisy. Zdecydowania większość tej książki to nudny opis, nie znajdziemy tu wartkiej, zaskakującej akcji, czy pełnych napięcia dialogów. Długie próby wytłumaczenia dziejącej się historii szybko znużą nawet wytrwałego czytelnika.
⠀
-Chaos i pogubienie autora, jakby książka była napisana na szybko, bez przemyślenia czy planu. Kolejne wątki nie wynikają jeden z drugiego i często rozpoczęty temat raptownie się urywa.

OPINIA I PODSUMOWANIE:
Książka nudna, mozolna i zdecydowanie trafia na listę tych gorszych lektur. Porównania do świata Orwellowskiego to zdecydowana przesada bo jest to bardzo nieudana próba dorównania geniuszowi. Oprócz głównego pomysłu na fabułę - czyli wprowadzenie mężczyzny który czuje potrzebę sprzeciwienia się systemowi panującemu w danym społeczeństwie - nie ma tu nic związanego z „Rokiem 1984”.
⠀
Temat o tym do czego prowadzi fanatyzm religijny bardzo interesujący, ale styl autora zupełnie do mnie nie przemawia. Znalazło się w tej książce wiele „Złotych myśli”, jednak historia mimo iż ciekawa to opowiedziana w nie do końca trafny sposób. Podziwiam każdego kto przebrnął przez tę książkę z radością i być może dostrzegł w niej coś więcej - bo mi się to nie udało. Nie umiem nawet znaleźć grupy odbiorców, której mogłabym to polecić. Dla mnie zdecydowany kit.