Czerwone żniwa. Uderzenie wyprzedzające recenzja

Książka jest z gatunku przygodowych. Mamy tu mieszaninę wszystkiego. Trochę wątków szpiegowskich w stylu Jamesa Bonda. Trochę akcji wojskowych, ale bez zbędnego patosu. Raczej bliżej im do dziarskiego przemierzania frontu przez czterech pancernych niż jakiś filozoficznych zadumań nad bezsensem i okrucieństwem wojny. Oczywiście bohaterowie giną, ale prawie anonimowo. Nie zdążymy ich bardzo poznać. Ot był człowiek i już go nie ma. Trzeba kontynuować zadanie. Swoją drogą, takie przedstawienie sprawy daje impuls do refleksji nad kruchością życia na wojnie. Co jest najciekawsze to czas akcji i strony konfliktu. W tej książce kibicujemy naszym, którzy są o dziwo (przynajmniej z założenia) "złymi" komunistami i biją "dobrych" amerykanów. Ciekawe odwrócenie ról. Każdy może zadać sobie pytanie. Czy taki żołnierz ludowego wojska polskiego z lat 60, walczący w wojnie z zachodem byłby: komunistą, zmuszonym antykomunistom, czy starającym się przeżyć neutralnym? No i czy byłby patriotą? Generalnie książka łatwa, lekka i przyjemna. Polecam.