Sepia recenzja

Piękne miasteczko nawiedza burza. Naturalne zjawisko okazuje się anomalią pogodową sprowadzającą na Sepię istny armagedon z serią przedziwnych zdarzeń. Miejscowość zostaje odcięta od świata, a w umysłach jej mieszkańców na stałe rozgaszcza się strach.

Świetnie nakreślone tło obyczajowe powoduje, że zaprzyjaźniamy się z głównymi bohaterami i towarzyszymy im w codziennych relacjach. Właścicielki uroczej księgarni, samotny ojciec z dwojgiem dzieci, zwykli ludzie, których przytłaczają problemy, walczą z własnymi słabościami, ze światem, z drugim człowiekiem.

Jednakże wszechobecna groza i przerażenie udziela nam się od początku, a im głębiej w las tym jest to bardziej odczuwalne.

Atmosfera zagęszcza się od pierwszych stron. Uczucie klaustrofobii narasta i narasta. Obawy mieszkańców stają się realne i wręcz materializują się ich najstraszniejsze koszmary. W pewnym momencie zaczęłam odpędzać od siebie złe myśli, to czego się boję od zawsze, czego nigdy nie chciałabym zaznać w życiu.

„bo strach i obawy nie mogą umrzeć. Można je schować głęboko na dnie serca, ale zawsze tam są”

Autorka podeszła czytelnika psychologicznie. Gra na najdelikatniejszych strunach i potrafi przerazić realnością swojej historii, mimo że wchodzi w sferę zjawisk paranormalnych. Czytając, zastanawiałam się jak wyjaśni ten nalot nieszczęść akurat na to miasteczko. Nie zawiodłam się. Jakże to było smaczne! Tak bać się lubię i chcę jak najczęściej.

Sam język książki jest rewelacyjny. Wszystkie nieszczęścia, szmery, szumy, tragiczne zdarzenia są opisane niezwykle malowniczo i genialne oddają klimat grozy, wręcz słyszy się odgłosy burzy, szum rwącej rzeki, zbliżające się kroki. Nawet scena miłosna została przedstawiona tak niesamowicie i subtelnie, że życzę sobie czytać o seksie tylko w taki sposób – bez wulgaryzmów, bez dosłowności, a jednak prawdziwie i zmysłowo. To jest dopiero kunszt!

Świetna pozycja z pogranicza grozy, thrillera psychologicznego i powieści obyczajowej. Po raz kolejny Klaudia Zacharska pokazała swój talent i ogromny potencjał. Myślę, że mamy do czynienia z coraz jaśniej świecącą gwiazdą naszego rodzimego książkowego rynku.