Którędy do raju recenzja

Bardzo lubię książki pani Anny H. Niemczynow, chociaż wiem, że lektura każdej jest wywołuje ogromne emocje. Tak było i tym razem, lecz byłam na to przygotowana i chciałam się trochę wzruszyć...
Elżbieta i Prosper tworzą bardzo udane małżeństwo. Można by powiedzieć, że to takie przykładowe, szczęśliwe małżeństwo. Jednak, jak to mówią - szczęście jest jak motyl, gdy go ścigasz to ucieknie, ale gdy usiądziesz spokojnie to zostaje...
Prosper jest cenionym inżynierem, Elżbieta zaś jest bardzo uzdolniona felietonistką, pisze dla najlepszych. Ich dzieci - Kajtek i Ala nie sprawiają im kłopotów, lecz Eli do szczęścia brakuje podróży. Od zawsze o nich marzyła i układała plany podróżnicze, jednak mąż zawsze jakoś się wykręcał. Bardzo ją to martwi, gdyż nie rozumie jego postępowania.

W końcu jednak jej marzenia się mają spełnić i przed nimi rodzinna wycieczka do Rzymu a dodatkowo, na osiemnastą rocznicę ślubu, mąż obiecał Elżbiecie, wyjazd na Mykonos już tylko we dwoje... . Kobieta jest szczęśliwa, tym bardziej, że podróż zaczynają od uroczego miasteczka Bled w Słowenii. Elżbieta czuje się niemal jak w raju, ale nawet nie przeszło jej przez myśl, co może się wydarzyć. Miała nadzieję, że przed nimi piękna przygoda, która okazała się koszmarem. Już pierwszej nocy w luksusowym hotelu wszystko zaczyna wymykać się spod kontroli. Elżbieta jest w szoku, nie zna języka ani przepisów międzynarodowych, dzieci wystraszone tym, ze ojca nie ma w hotelu...
Jak poradzi sobie Elżbieta w tym trudnym czasie? Kto może jej pomóc? Jakie sekrety skrywał jej mąż? Czy Elżbieta będzie w stanie ponownie zaufać mężowi? Jak długo można poświęcać się dla dobra rodziny?

Autorka bardzo sprawnie przeplata wątki teraźniejsze z przeszłością i dlatego możemy dobrze wczuć się w role bohaterów i poznać ich motywy działania. Z każdym rozdziałem zaczytywałam się w rozterki Elżbiety i tak je przeżywałam jakbym to ja sama była bohaterką tej historii.
Po raz kolejny dowiadujemy się, że skrywane własne pragnienia i ukrywane przed partnerem sekrety nigdy nie wróżą nic dobrego. Trzeba po prostu rozmawiać a nie czarować pięknymi słówkami, które niczego dobrego nie wnoszą do związku.
Historie opowiadane przez panią Annę zostają we mnie zawsze na dłużej, skłaniają do refleksji, mimo tego, że są takie życiowe, niby zwykłe i proste, ale opowiedziane w taki sposób, że aż chce się czytać więcej i więcej.
Przekonajcie się sami, co spotkało Elżbietę i jej rodzinę w Bled i jak dalej będzie przebiegała podróż, czy może na tym się skończy...

Polecam.