Nieodpowiednia dziewczyna recenzja

Głównym bohaterem jest Daniel, który przeprowadza się z rodziną do nowego mieszkania. Tam, w czasie remontu odnajduje pamiętnik młodej dziewczyny. Czyta go i przeżywa wydarzenia, które działy się w tym mieszkaniu przed kilku laty. Nie są to historie, o których marzy każdy dorastający nastolatek. Nie spodziewa się jednak, że niedługo pozna autorkę tych wpisów. Jak potoczą się ich dalsze losy? W jakich okolicznościach się poznają? Przeczytajcie sami...

Eve to młoda dziewczyna, która wychowywała się w patologicznej rodzinie. Ojciec pił, awanturował się, a jak to zwykle bywa, matka nie umiała mu się sprzeciwić. Dla Eve odskocznią był pamiętnik, w którym opisywała wszystkie wydarzenia i emocje z nimi związanymi. W trakcie swojej drogi do dorosłości na wiele trudności i przeszkód była skazana. Jej trudności w relacjach z mężczyznami również były podyktowane wydarzeniami z przeszłości. Zaczęła pracę w studiu tatuażu i spełnia się w niej. Lubi to, co robi. Natomiast Daniel jest kompletnym przeciwieństwem dziewczyny. Jest oazą spokoju. Pochodzi z domu pełnego miłości, ciepła, w którym nie było przemocy ani krzyku. Na studiach nie prowadzi bujnego życia towarzyskiego. Po pewnym czasie zakochuje się w Alice. Zamieszkują razem i postanawiają zrobić sobie wspólny tatuaż. Chłopak nie przypuszcza, że wizyta w studiu tatuażu tak wiele zmieni w jego życiu.

"Im wyżej mierzysz, tym boleśniejszy jest upadek.
Nie pytaj o przeszłość i nie planuj przyszłości."


"Nieodpowiednia dziewczyna" to debiut polskiej autorki o pseudonimie J.Harrow. Już sam tytuł sugeruje czytelnikowi, że będzie to książka z motywem przeciwieństw, a jak można się domyślić, przeciwieństwa się w życiu przyciągają.



Okładka i opis z tyłu książki brzmi bardzo zachęcająco, lecz czytając tę historię, miałam wrażenie, że autorka zboczyła gdzieś z głównego wątku. Pojawiło się kilka tematów naraz i czytelnik mógł czuć się zagubiony. Dodatkowo narracja, która była prowadzona dwutorowo i w różnych okresach czasowych nie sprzyjała dobremu czytaniu.

Przyznam, że sama nie wiem, jak mam tę książkę ocenić. Z jednej strony czyta się ją bardzo szybko i przyjemnie, skłania do refleksji, gdyż pokazuje, jak trudne są ścieżki dorosłości, a także, z jakimi trudnościami trzeba się zmierzyć w codziennym życiu. Z drugiej strony nie wywołała u mnie efektu WOW. Nie było nic zaskakującego i zachęcającego do powtórnego sięgnięcia po nią.

Podsumowując, myślę, że gdy pojawi się inna książka tej autorki to dam jej szansę i przeczytam.

Moja ocena: 6/10

więcej na www.wspolczesnabiblioteka.blogspot.com