Cuda Cichej Nocy recenzja

Mimo, że już pierwsze świąteczne propozycje za mną, to mogę powiedzieć śmiało, że to pierwsza konkretnie świąteczna książka, którą przeczytałam w tym roku. Jaka to była cudowna książka, jak bardzo potrzebowałam takiej przeprawy! To była bardzo urocza książka, absolutnie oddała klimat świąt, jest ciepła i otuliła mnie swoją atmosferą jak najcieplejszy koc. Na takie książki czeka się cały rok.

Przedświąteczny czas to nie jest dobry moment, żeby zostać porzuconą przez ukochanego, zwłaszcza kiedy już planuje się ślub. Co wyniknie z tego przypadkowego spotkania dwójki zranionych ludzi? Czy będą umieli otworzyć się na nową miłość? A może święta to naprawdę czas cudów?

To książka jak wiele innych, opowiada o losach rodziny, w której najważniejsze jest to, że trzeba się pogodzić, trzeba odbudować relacje. O tym, jak ważna jest miłość, wybaczenie. To wszystko dzieje się w cieple świąt, okresie, który w końcu ma nam się kojarzyć z dobrem, wybaczaniem, miłością i ciepłem rodziny. Mimo otoczki, to nie jest najłatwiejsza na świecie lektura. To książka, która może nauczyć wiele pokory i tego, że sztuka wybaczania nie jest łatwa, to trzeba to robić.

Od pierwszych stron wyczułam, że to będzie cudna książka, że zatracę się w niej bez reszty i będę ją kochać całym sercem. Bardzo ciężko pisze mi się o książkach, które tak mi się podobają, ten zachwyt przelewam w kilku prostych słowach, a chciałabym o nich mówić i mówić! Uwierzcie mi, trzeba tę książkę przeczytać, niezależnie czy w grudniu, w okołoświątecznym czasie, czy w trakcie reszty roku. To książka, która daje nadzieję, że cuda się zdarzają, bo wystarczy się na nie tylko otworzyć.

Jestem oczarowana tą książką i bohaterami, których poznałam w "Cudach cichej nocy" (poza Szymonem oczywiście, żeby jego poduszka była z obu stron ciepła!), czułam się jakbym była i mieszkała między nimi, żyła ich problemami, jakbym mogła, rozwiązywałabym z nimi te problemy. Myślę, że to będzie jedna z moich ulubionych świątecznych pozycji. Takie ciepło i nadzieję spotyka się niesłychanie rzadko.