Nie uciekaj recenzja

"Można uciekać i uciekać w nieskończoność, ale prawda jest taka, że wszędzie tam, gdzie się zatrzymasz, dopadnie Cię Twoje życie." - Na końcu tęczy
Czasami obcy ludzie są nam bliżsi niż rodzina. To stwierdzenie dla jednych jest absurdem, dla innych zaś świętą prawdą. Nicole należy do tej drugiej grupy ludzi, piekło jakiego zaznała w domu zmusiło ją do ucieczki w nieznane. Plan zakładał podróż do domu Amy, dziewczyny poznanej w internecie, której życie również nie jest różowe. Niestety jak to z reguły bywa, życie pomieszało jej szyki. Nicole ląduje w domu brata koleżanki, Grega. Żadnemu z nich nie jest to na rękę, przez co wychodzą raz zabawne, a raz irytujące sytuacje. Mężczyzna wydaje się oschły i niemiły, jednak zyskuje przy bliższym poznaniu. Jest jeszcze jeden kawaler imieniem Josh, najlepszy przyjaciel Grega. Nicole gubi się we własnych emocjach i nie potrafi lub po prostu nie wie, kogo obdarzyć zaufaniem. 
W całej książce, pomimo ciężkiego tematu, jakim jest przemoc, pojawia się spora dawna humoru. Taki jakby przerwywnik, chwila oddechu. Taka możliwość odciążenia serca i umysłu. 
Najbardziej rozbroił mnie ten kawałek "To chyba naprawdę domena kobiet. Mówimy co innego niż myślimy. Potrafimy powiedzieć, żeby facet wyszedł, a tak naprawdę chcemy, żeby został i nas nie zostawiał. Żeby przytulił mocno, nawet jak się wyrywamy. Czy tak trudno mówić, co się chce? Przekazywać im jasny komunikat, żeby zrobili to, czego tak naprawdę potrzebujemy? Nie ułatwiamy im tego. Chcemy, żeby czytali w naszych myślach, żeby sami chcieli zostać. " Och jakie my jesteśmy skomplikowane. A tak naprawdę to musimy dać trochę oddechu tym naszym mężczyzną, bo zwariują z nami. Ciężki klimat książki wcale nie sprawia, że ciężko jest ją czytać, wprost przeciwnie, chcąc poznać losy bohaterki pochłaniamy strony, jedna za drugą. Osobiście miałam nadzieję, że Grega i Nicole połączy coś więcej niż miłość bratersko siostrzana, ale rozwój akcji jaki zaserwowała autorka całkowicie wynagrodził mi zawiedzioną nadzieję. Do pewnego czasu oczywiście, bo co to za książka bez wielkiego zaskoczenia na końcu. Pani Maja wie jak zrobić wrażenie na czytelniku i zmusić go do niecierpliwego czekania na następną część. 
Nic więcej nie mogę Wam powiedzieć, bo zepsuje czytanie. Jedno jest pewne muszę niecierpliwie czekać na dalsze losy bohaterów.