Nie opuszczaj mnie recenzja

Czy ten świat do nas pasuje? A może to my nie pasujemy do tego świata? Kim w ogóle jesteśmy? Po co tu jesteśmy? Czym różnimy się od innych ludzi?
Czy często zadajemy sobie takie pytania? Kto z nas w ogóle zadaje sobie te pytania?
Dwujka bohaterów powieści pod tytułem "Nie opuszczaj mnie" czesto poruszała te tematy. Do jakich wniosków doszli? Co odkryli?

Kathy jest wychowanką ekskluzywnej szkoły. Od najmłodszych lat przebywa w szkole z internatem. Placówka, do której uczęszcza dziewczynka kładzie bardzo duży nacisk na rozwijanie kreatywności młodzieży i zachęca do działalności artystycznej. Z pozoru świetne miejsce dla młodych ludzi. Jest jednak coś, co wyróżnia Hailsham na tle innych szkół. Wychowankom nie wolno opuszczać placówki. Z biegiem lat coraz więcej dowiadują się o sobie. To co odkrywają, chociaż w nich nie wywołuje negatywnych emocji, dla ludzi z zewnątrz jest czymś, co budzi odrazę do wychowanków.

Opowieść przedstawiona jest z perspektywy Kathy. Dziewczyna opowiada o swoim życiu od najmłodszych lat. Przedstawia swoje przeżycia, troski, zmartwienia ale również szczęśliwe chwile.
Już na samym początku historii dowiadujemy się, że wychowankowie różnią się od ludzi "z zewnątrz". Długo jednak nie mogłam odgadnąć dlaczego. Co takiego ich wyróżnia? Wydawało mi się, że z przedstawionego opisu nie różnią się niczym. Prawda okazała się dla mnie szokująca. Tego się nie spodziewałam.
Autor pisząc historie Kathy często przeskakuje z teraźniejszości do przeszłości wplatajac zapowiedz tego o czym dopiero będzie pisać. Wszystko jest jednak tak napisane, że nie miałam problemu, aby się w tym wszystkim odnaleźć i nie pogubiłam się w czasie. To co zapowiadała, nie zdradzało również dalszego ciągu. Dzięki temu czekało się na ten moment, jednocześnie nie wiedząc co tak naprawdę się stanie.
Zdarzenia i zakończenie książki nieprzewidywalne. Nie potrafiłam odgadnąć co się wydarzy. Uważam, że książka jest na prawdę dobrze napisana pod tym właśnie względem. Autor porusza bardzo ważne kwestie człowieczeństwa. Jak daleko można się posunąć w nauce i badaniach, aby nie naruszyć cienkiej granicy pomiędzy nauką a człowieczeństwem? Chociaż mnie nie wciągnęła, uważam że to na prawdę dobra książka, poruszająca niezwykle ważny temat.