Rana recenzja

"Rana" to trzecia książka Wojciecha Chmielarza, którą miałem okazję przeczytać. Wcześniej były to rewelacyjne "Żmijowisko" i wcale nie gorsza "Wyrwa". Jak można więc się domyślić, wobec tego tytułu miałem wysokie oczekiwania. Nawet bardzo...
Chmielarz tym razem przygotował dla nas coś innego. Mimo, że mieliśmy tutaj morderstwa, to jednak nie był to kryminał. Autor bardzo skupił się tutaj na wątku psychologicznym, co wyszło tej książce na dobre.
Poznajemy tutaj kilka rodzin, które na pozór wydają się być idealne. Uczniowie i nauczyciele prywatnej szkoły, bogaci rodzice, dostatek pod każdym względem. Wśród tego dobrobytu znalazła się Marysia, bardzo dobra uczennica, lecz niezbyt pasująca do tego miejsca. Powód? Oczywiście pieniądze. Dziewczyna nie pochodziła z tak bogatej rodziny, jak jej rówieśnicy. Mimo wszystko została jednak zaakceptowana i nie czuła się tam źle. Sielanka jednak nie trwa długo, ponieważ Marysia ginie wpadając (ale czy bez czyjejś pomocy?) pod pociąg...
To wydarzenie odbija piętno na wszystkich. Jedna z nauczycielek, która nie wierzyła w samobójstwo nastolatki, rozpoczyna prywatne śledztwo. Nie idzie ono jednak dobrze, ponieważ kobieta także ginie, a sprawa próbuje być zamieciona pod dywan.
Kolejne wydarzenia pokazują nam, że rodziny wszystkich bohaterów wcale nie są idealne. A nawet powiem więcej, tutaj NIE MA DOBRYCH LUDZI. Z każdą kolejną stroną odkrywamy, jak to wszystko jest popaprane. Uzależnienia, przekręty, szaleństwo... To wszystko jest codziennością dla tych ludzi.
Wojciech Chmielarz pokazuje nam to, co znamy bardzo dobrze, czyli na pozór idealną rodzinę, która ma wiele za uszami. Można to porównać do książki z piękną okładką, lecz pomazanymi, bądź urwanymi kartkami. Wszyscy mają tutaj mocne rany, a kolejne wydarzenia tylko je pogłębiają. Tutaj już po prostu być nie może.
Książkę POLECAM zdecydowanie WSZYSTKIM. Twórczość tego autora jest czymś niezwykłym. Historie są zrozumiałe i życiowe, przez co czyta się je z jeszcze większym zainteresowaniem.
Moja ocena to 8/10.