Namaste! Po prostu Indie recenzja

Zwykle książki podróżnicze piszą mniej lub bardziej "zawodowi" podróżnicy, tzn. tacy, dla których podróżowanie jest sposobem na życie, a pisanie książek i relacji sposobem na zarobkowanie. Narzuca to styl, wymusza konieczność poszukiwania atrakcji, często udziwniania. Ta książka jest zupełnie inna. Grupa ludzi, którzy na co dzień reprezentują różne zawody (medycy, managerowie, pracownicy firm publicznych i prywatnych) skrzykuje się aby wspólnie napisać książkę o kraju, który poznawali w czasie wspólnych i zupełnie niezależnych podróży. Widzą Indie zupełnie różnie, często przez pryzmat pojedynczych doświadczeń, niewielkich zdarzeń czy spotkań z Hindusami, niekiedy przypadkowymi, ale też z takimi, z którymi ich przyjaźń trwa już ponad 20 lat.
Ten brak "zawodowstwa" podróżniczego zaowocował książką niezwykłą, opowiadająca o Indiach prawdziwszych, takich rejestrowanych oczami Polaków, którzy porównują spotkane elementy kultury wschodniej z własną. Czasami się dziwują, niekiedy są rozbawieni, często zaskoczeni. Nie sadzą się na znawców, ale jeśli się wypowiadają na temat kraju ich fascynacji, to kompetentnie. Mówią tylko o tym czego doświadczyli, nie uogólniają. Ustrzegli się epatowania niezwykłością tego co widzieli, nie spoglądają z góry na nas, zwykłych czytelników, którzy mogą pomarzyć tylko o wielkiej podróży. Dzięki temu mamy poczucie, że sami uczestniczyliśmy w ich przygodzie.