Najpiękniejsza pamiątka recenzja

„Jeśli naprawdę kogoś kochasz, to serce powinieneś mieć szczelnie wypełnione tą osobą i nie powinno znaleźć się w nim miejsce dla kogokolwiek innego”.

Wśród miłośniczek romansów naprawdę trudno o osobę, która nie znałaby książek Penelope Ward i Vi Keeland, czy to tych pisanych solo, czy też w duecie. Ja znam każdą wydaną do tej pory książkę, oprócz jednej która czeka na półce i każda z nich w jakiś sposób trafiała do mojego serca, więc gdy tylko ukazała się zapowiedź kolejnej historii napisanej przez autorki, od wiedziałam, że muszą ją przeczytać.


„Najpiękniejsza pamiątka” to historia dwójki nieznajomych, którzy poznają się w hotelowym lobby i podstępem zdobywają dostęp do pokoi, w których mają przeczekać burzę śnieżną. Poznając się, przybierają imiona osób, które miały zarezerwowane owe pokoje, jednak ten mały podstęp okazuje się jedynie początkiem ich wspólnej przygody. Oboje postanawiają wybrać się we wspólną podróż i zaszaleć.. Jedno spotkanie przeradza się w cos więcej. . Jednak czy tak naprawdę można zacząć czuć cokolwiek do osoby, której się prawie nie zna? Czy w momencie, gdy dotrą do celu swojej podróży ich znajomość się rozpadanie, czy może przetrwa odległość i czas, a za jakiś czas znów się spotkają?

***

Jak już wspominałam na początku, bardzo lubię książki autorek i właściwie tą również do takich zaliczam, choć z pewnością nie będzie to moja ulubiona książka tego duetu. Uczucia do niej mam trochę mieszane, a to tylko dlatego, że pierwsza część książki bardzo mi się podobała, jednak to z drugą mam mały problem. Cała relacja bohaterów od poznania się, aż do końca ich podróży trafiła w moje serce i dostarczyła mi dużo rozrywki. Nie brakowało w niej humoru, ale i nostalgii, czy trudniejszych tematów. Co do drugiej, tu już mnie irytowała postawa głównej bohaterki, która sama nie wiedziała, czego chce, choć na plus muszę przyznać, że prawie do samego końca nie spodziewałam się takiego obrotu spraw, i to, w jakich okolicznościach doszło do kolejnego spotkania bohaterów, było dla mnie wielką niespodzianką.

Zaliczam tę książkę do lekkich i przyjemnych, gdzie nie potrzeba wielkiego zaangażowania ze strony czytelnika. Z pewnością jest to idealna historia, przy której można odpocząć i oderwać się od cięższej literatury. I choć nie jest to najlepsza książka autorek, to i tak polecam, bo spędzałam z bohaterami naprawdę udane chwile. Czekam na kolejne książki duetu.