Rytuał łowcy recenzja

To jest chyba najlepszy kryminał jaki w życiu przeczytałam i nie ma w tym ani trochę przesady, nie mogłam się oderwać i chłonęłam stronę po stronie, żeby wiedzieć co dalej, co się stanie. Dawno nie przeczytałam tak obszernej książki w tak krótkim czasie, to naprawdę wielkie wyróżnienie, że mogłam przeczytać i zrecenzować tę powieść!

Młoda prokurator Gabriela Seredyńska po przeprowadzce do Warszawy dostaje swoją pierwszą poważną sprawę – morderstwo. Zwłoki znaleziono w pobliżu muru cmentarza, a twarz ofiary została mocno okaleczona. Wkrótce pojawia się kolejna ofiara, a po niej następne.

Ja przyznam, że bardzo mi brakowało kryminałów, w których zbrodnia nie byłaby opisana dopiero jak ktoś znajdzie ciało albo policjanci nie odtworzą zbrodni podczas śledztwa. Brakowało mi takiego kryminału, w którym wejdziemy wręcz w umysł zabójcy, będziemy znać jego motywy, jego myśli, jego plany działania. To wszystko dostajemy w Rytuale Łowcy. Nie mogłam przejść obojętnie obok takiej lektury.

Całkowicie bez bicia muszę to powiedzieć, że dopiero pierwszy raz mam do czynienia z książkami Przemysława Borkowskiego, znam go raczej z innej formy działalności, więc nie do końca wiedziałam czego mogę się spodziewać. Zasięgnęłam nieco opinii, więc uznałam, że mogę śmiało czytać. No i po raz kolejny - Czwarta Strona Kryminału nigdy nie przestanie mnie zaskakiwać, bo wydają takie sztosy, że nie do uwierzenia!

Zakochałam się od pierwszych stron i cenię, że nie musiałam się wczuwać w lekturę, żeby się w nią wciągnąć. Ona pochłonęła mnie od razu. Mam poczucie, że to nie ja wybrałam tę książkę, to ona wybrała mnie, wywarła na mnie olbrzymie wrażenie. Każdy z bohaterów w tej książce był dopracowany w 120%, nie było tam miejsca na sprzeczności, na prowizorkę. Wszystko idealnie, wszystko przemyślane.

To była tak doskonała lektura, która była prawdziwą ucztą. Brakowało mi takiego kryminału na rynku, takiego, który wyrzuci mnie z kapci, wywoła mnóstwo emocji i wywoła gęsią skórkę. Gdzie będę się bała wprost spojrzeć za siebie. Dla mnie to absolutny majstersztyk!