Najeźdźcy recenzja

To moja pierwsza książka Wydawnictwa Relacja , ale już wiem, że wiembędzie ona ostaonaą. „Najeźdzy” zaspokoiły moją potrzebę dobrej mocnej obyczajówki w klimatach „Wielkich kłamstewek” Liane Moriarty .
Little Neck Cove to dzielnica bogatych uprzywilejowanych białych mężczyzn i ich znudzonych,znieżmaczonych życiem żon. Mieszkają w pięknych domach z prywatnymi plażami, powiewającymi amerykańskimi flagami i wypielęgnowanymi trawnikami. W małej zamkniętej społeczności funkcjonuje snobistyczny klub, ktorego członkowie z kieliszkami mimozy i sangrii knują i rządzą przedmieściami, a od czasu do czasu nawzajem się zdradzają.
Wśród mieszkańców nasi narratorzy - dwoje outsiderów mających inne wartości i niepasujących do towarzystwa nadmorskiej enklawy. Nieperfekcyjna Cheryl ma 44-lata i czuje, że coraz bardziej oddala się od swojego dużo starszeg. Oraz Teddy jej psierb, który wyrzucony ze wyrzucony ze studiów wraca z powrotem na stare  śmieci i nie potrafi się w nich odnaleźć. Tymczasem mieszkańcom Little Neck zaczynają przeszkadzać odwiedzający okoliczne publiczne plaże latynosi. Klub wpada więc na pomysł postawienia ogrodzenia z furtką, odgradzającego dzielnicę od „obcych”... Karolina Waclawiak przedstawia przygnębiający obraz amerykanskiego środowiska uprzywilejowanych i bogatych. Czy to realne spojrzenie? Niestety wierzę, że tak. Jest niepokojąco, mrocznie i duszno, a sama końcówka książki mocno w klimacie ostatnich opowiadan Lauren Groff „Floryda”. I jak juz lecę z tymi porównaniami to faktycznie jak stwierdził Guardian, Waclawiak to nowy Updike - z kontrowersyjnym obnażeniem podmiejskiej społeczności, która nie interesuje się niczym poza sobą, książka może przypomnać „Pary” rzeczonego autora - które koniecznie muszę sobie po latach odświeżyć. I choć ”Najeźdźcy” nie są oczywiście tak monumentalni, to i tak bardzo polecam przeczytać.