Gorsza recenzja

Jarosław Czechowicz nie jest już debiutantem, ale zdecydowanie zadebiutował w gatunku "thriller psychologiczny" książką "Gorsza". Gdyby ktoś zastanawiał się, skąd taki tytuł, jak i sam pomysł oraz problem, który chciał poruszyć autor, odpowiedź jest prosta: Czechowicz to nauczyciel. Człowiek, który niejednokrotnie jest pierwszym widzem i obserwatorem zachowań skandalicznych wśród uczniów. Człowiek, który pierwszy powinien uczynić ten decydujący krok celem przerwania prześladowania ucznia przez drugiego rówieśnika. Dorosły wśród dzieci, nastolatków. Jak postępują nauczyciele, wie ten, kto kiedykolwiek był w podobnej sytuacji, w jakiej znalazła się bohaterka, która po latach strachu w nieumiejętny sposób buduje swoją teraźniejszość na bolesnej przeszłości. Ta wraca nieproszona, niczym smród w pociągowej toalecie, którego choćby nie chciała, nie uniknie w dłużącej się podróży.
Magda jest jedną z nas, człowiekiem z krwi, ze zwykłą pracą i zwykłymi, zwyczajnymi raczej w dorosłym życiu problemami codzienności. Kobieta nosi w sobie traumę, której nijak nie potrafi, a może po prostu nie chce przerobić, by raz na zawsze uwolnić się od bolączki okresu szkolnego. Okazja do oczyszczenia nadarza się szybciej, niż Magdalena mogłaby przypuszczać, lecz czytelnik zdaje sobie sprawę, że wyjaśnienie przychodzi o wiele lat za późno.

Ta książka wprawiła mnie w lekką konsternację i niepewność, co powinnam o niej myśleć, jak w jednolity sposób ją ocenić. Z jednej strony to historia z drugim dnem, pełna nasuwających się wniosków i skłaniająca do cennych refleksji, z drugiej natomiast brakło mi głębi w pewnych zagadnieniach i emocjach, które jednoznacznie przybiłyby "Gorszej" etykietkę thrillera psychologicznego. W moim odczuciu to dramat społeczny poświęcony prześladowaniu rówieśników i tegoż efektach po latach. Autor nie szczędzi trafnego porteru psychologicznego głównej postaci, lecz skąpi w typowych emocjach toczących się leniwe wydarzeń. Fabuła składa się w głównej mierze z poznania rozterek bohaterki oraz kilku pojedynczych uzupełnień pozostałych postaci. Zakończenie nieco rozczarowuje i pozostawia otwartą kwestią dalsze losy bohaterów. Słuszny pomysł, nieco zmieniłabym wykonanie, które bardziej odniosłoby się właśnie do typowego thrillera.