Nadzieja w spiżarni ukryta recenzja

“W dorosłym świecie tak często jesteśmy rozdarci pomiędzy różnymi powinnościami”.

Łucja i Janek są kochającym się małżeństwem, podejmują decyzję o przeprowadzce na wieś. Piękny dom, urokliwe miejsce, pobliski las, rzeka miejsce wydaje się być idealne, aby w pełni móc się cieszyć z życia. Jest jednak jedno ważne, ale, ciągły brak czasu. Łucja jest ciągle w biegu, miota się między pracą, na której bardzo jej zależy, a dojazdami do domu. Od Jakiegoś czasu Janek coraz częściej wspomina o dziecku, na co Łucja nie jest jeszcze gotowa. I wtedy los decyduje za nich. Przenosimy się do XIX wieku, poznajemy Filipinę Płaskowicką, młodą nauczycielkę z powołania i założycielkę pierwszego koła gospodyń wiejskich. Te dwie historie są ze sobą w pewien sposób powiązane…

Z ogromną ciekawością wzięłam się za czytanie, byłam ciekawa co Autorki, których twórczość bardzo sobie cenię, stworzyły w duecie i… całkowicie przepadłam. Fabuła rewelacyjnie poprowadzona, dopracowana w każdym szczególe, niesie spore emocje. Mamy dwie ramy czasowe, teraźniejszość i przeszłość, które idealnie ze sobą współgrają. Autorki potrafiły stworzyć odpowiedni klimat, wyraźnie czujemy lekkość, płynność, naturalność pióra. Zajmująco ukazani bohaterowie, wnikliwy obraz ich osobowości, wielobarwni, niejednoznaczni, zaskakujący. Wyraźnie ukazane ich wewnętrzne rozterki, zmagania, porywy serca. Narracja toczy się z dwóch perspektyw, Filipiny, która żyła w XIX wieku i Łucji, która w czasach współczesnych na nowo odkrywa sens życia.

Filipina Płaskowicka jest postacią historyczną, to kobieta, która w swych poglądach wyprzedzała czasy, w których przyszło jej żyć. Dobro innych stawiała zawsze na pierwszym miejscu, z uporem i determinacją robiła wszystko, by każdy mógł mieć swobodny dostęp do edukacji. Walczyła o godność i prawa kobiet, propagowała język polski.

Łucja żyje w ciągłym biegu, na nic nie ma czasu, nie może w pełni cieszyć się z życia. Coraz częściej czuje wewnętrzne rozdarcie i nagle musi zwolnić, praca przestaje być najważniejsza. Odkrywa uroki życia na wsi, poznaje panie z koła gospodyń, nawiązuje nowe znajomości. A w tle malownicza, pełna uroku polska wieś, czas jakby wolniej, spokojniej płynący.

Wartościowa, piękna, fascynująca opowieść. O życiu, o przeciwnościach losu, o kobiecej sile. Zmusza do refleksji i niesie nadzieję. Z całego serca polecam!