Dziki Zachód recenzja

Wzruszająca, piękna, pouczająca opowieść o zwykłych ludziach, którzy zostali wysiedleni ze swych domów, pozbawieni ojcowizny, skazani na karkołomną, niebezpieczną podróż i zmuszeni do tego, by próbować zapuścić korzenie w zupełnie innym miejscu.

Mamy możliwość poznać rodziny z Wołynia, razem z nimi podejmować trudne decyzje, przeżywać strach przed nieznanym, nadzieję na lepsze życie, pracować ponad siły i próbować odnaleźć się w innym świecie - Polskim Dzikim Zachodzie. Podobnie jak w Ameryce, również na ziemiach opuszczonych przez Niemców, panuje chaos i dezinformacja, brak nadzoru. Oswajaniu ziemi towarzyszą przemoc i bezprawie, nieustanne poczucie zagrożenia ze strony Rosjan, ukrywających się dezerterów, pozostałych Niemców, a nawet głodnych, walczących o przetrwanie Polaków. Cóż – wygrywa silniejszy…

Trudno opisać emocje, gdy pomyślę, co musieli czuć ludzie zmuszeni zostawić nie tylko domy, gospodarstwa, ale sąsiadów, przyjaciół, groby bliskich, drobiazgi zbierane całe życie, znajome miejsca. Wraz z końcem wojny wszyscy marzyli o spokoju, a nie karkołomnej wyprawie w nieznane. Wielu uwierzyło, że na dalekim zachodzie będzie lepiej, nie spodziewali się zrujnowanych majątków, ograbionych, rozszabrowanych domów. Zaskoczyły ich nie tylko inne krajobrazy, bo chociaż piękne, to nawet ci najpracowitsi nie potrafili sobie poradzić z zalanymi ziemiami, brakiem sprzętu, nieznajomością nowocześniejszych metod uprawy roli.

Co bardzo mi się spodobało? Obiektywne spojrzenie na sytuację każdej ze stron – historia starego Niemca, który postanowił nie opuszczać Żuław, jest bardzo smutna, a jego decyzja, aby dożyć swych dni wśród tych, którzy nienawidzą cały jego naród – zrozumiała. Niektórych drzew nie da się przesadzić…

Poznałam również ciekawostkę architektoniczną – reprezentacyjny typ budynków, charakterystyczny dla tamtego regionu – dom podcieniowy. Z opisów wynika, że musiały być to piękne budowle, z wysuniętymi piętrami opartymi na filarach. Cudownym zabiegiem okazało się oddanie głosu i potraktowanie jednej z nieruchomości jak pełnoprawnego bohatera. Dom Loewena okazał się uroczym gawędziarzem, znającym mnóstwo plotek, przywiązującym się do mieszkańców, nieznoszącym lenistwa i głupoty…