Na zawsze Paryż recenzja

Bastien jest dupkiem, bucem i do tego strasznie wymagającym, surowym szefem.
Nina ma go dość, jest zła tym, jak szef ją wykorzystuje, narzucając pracę nawet w weekendy, o codziennych nadgodzinach nie wspominając.

Kiedy kobieta dowiaduje się, że ten szykuje się na wyjazd do Paryża, jest przeszczęśliwa! Już planuje jak wróci do domu, otworzy szampana i oczywiście zaprosi swojego psiapsi Michała.

Żałuję, że nie widziałam jej miny, kiedy chwilę później dowiaduje się o tym, że musi lecieć razem z nim!
Przyjemna wizja znika skutecznie zastępując wizją zamordowania Bastena zanim zdąży się spakować.

Nie mając wyboru wybierają się w podróż służbową we dwoje.
Paryż jest miastem miłości ale nie tylko.
Nina coraz bardziej oczarowana, do niedawna znienawidzonym przełożonym, zaczyna zauważać w nim człowieka.
Co skrywa w sobie Bastien?

Jak potoczą się ich losy? Czy kobieta ulegnie jego urokowi?

****

Ostatnie książki Weroniki, które czytałam to były Shame less i Heart less a było to w 2023 roku. Przez ten czas zdążyłam zapomnieć jakie książki pisze autorka i w momencie czytania najnowszej, czyli Na zawsze Paryż, dosłownie musiałam zbierać szczękę z podłogi.

Książki z motywem chamskiego, znienawidzonego szefa zawsze kończą się tak samo. Jakby, biorąc tego typu książkę do ręki od razu można sobie odpowiedzieć jakie będzie jej zakończenie. Przynajmniej ja, czytając mnóstwo książek, od razu wiem co i jak.
A jednak to początek i rozwinięcie mają tu kluczową rolę.
Weronika zarąbiście potrafi zachęcić do czytania, a jak już się wciągnięsz, to czytasz z wypiekami na twarzy i śliną cieknącą po brodzie.

Ta historia jest... Dobra. Bardzo dobra. Cholernie wręcz.

Bohaterowie bardzo się od siebie różnią. Ich charaktery bardzo odbiegają od siebie, a jednak gdzieś tam dochodzi między nimi do porozumienia.
Cięty język Niny, to jeden z wielu elementów, które bardzo mi się w książce podobały.
Tą historią jest dosłownie żyje.
Nie mogę się doczekać następnych książek autorki! Teraz, kiedy sobie przypomniałam jej styl pisania, mam ochotę na więcej! I to dużo dużo więcej.

Mam nadzieję, że sięgnięcie po tę książkę!
Pozdrawiam