Na moście pożegnań recenzja

“...zabrali mi młodość, radość, przyjaciół i zaufanie do ludzi… Boję się sąsiadów, boję się głośno mówić, boję się spać w domu”.

Pierwszy tom zostawił mnie z pytaniami i ogromną ciekawością co dalej z naszymi bohaterami. Niewielka wieś Baranowice położona tuż przy wschodniej granicy. Jest rok 1941, tereny Kresów w popłochu opuszczają Sowieci, w ich miejsce wkraczają Niemcy. Początkowo są witani przyjaźnie przez miejscową ludność, jako wybawiciele. Janka ze Stefanią oddychają z ulgą, w końcu dziewczyna uwolniła się od zakochanego w niej sołdata. Zaprzyjaźniona z nimi Żydowska rodzina Schlechterów, ma nadzieję, że teraz już będzie tylko dobrze. Niebawem Niemcy zaczynają wprowadzać swoje rządy. Kolejne narzucane restrykcje są coraz gorsze. Powstaje getto, do którego trafiają Schlechterowie. Między Janką a Stachem rodzi się uczucie, niebawem rodzi im się synek. Wtedy na Kresy wracają Sowieci…

Wnikliwa perspektywa, ukazująca studium ludzkich zachowań w trudnych warunkach. Fabuła całkowicie przykuwa uwagę, ukazuje prawdę historyczną umiejętnie połączoną z fikcją literacką. Styl Autorki jest bardzo płynny, plastyczny, obrazowy, a przy tym lekki, powodował ogromną przyjemność z czytania. Niepodważalnym atutem powieści są bohaterowie. Skomplikowane, autentyczne, rewelacyjnie wykreowane osobowości, wzbudzają w czytelniku wiele sprzecznych emocji. Cały czas miałam wrażenie, że razem z nimi przemierzałem ich kręte życiowe ścieżki. Do Janki poczułam sympatię już w pierwszym tomie, to inteligentna, silna, dobra młoda kobieta. Jednak moje serce całkowicie skradł Stach, jego mądrość, wyrozumiałość, życzliwość, wewnętrzny spokój, dobro.

Przejmujące, dramatyczne ludzkie losy. Następujący po sobie okupanci, ich wyrządzone, krzywdy, bestialstwo, zbrodnie. Codzienność naznaczona strachem, niepewnością, walką o przetrwanie. Determinacja, głód, bieda, choroby, prześladowanie, aresztowania, wszechobecna śmierć. Dylematy moralne, człowieczeństwo, podejmowanie trudnych decyzji, mierzenie się z ich konsekwencjami. Żydzi, ich tragiczny, bez przyszłości, przesądzony los. Siła rodzinnych więzi, prawdziwej przyjaźni, która zostaje poddana niejednej próbie.

Fascynująca, mądra, nietuzinkowa, potrzebna, oparta na faktach opowieść, którą czyta się bardzo szybko z rosnącym niepokojem. Jest nieprzewidywalna, daje do myślenia. Jestem bardzo ciekawa kolejnej części. Z całego serca polecam!