Piąta ofiara recenzja

Wydawać by się mogło, że wcześniejsze dokonania detektywa Portera umożliwiają złapanie Zabójcy Czwartej Małpy. Tak się jednak nie stało, bowiem oprawca – Bishop – ucieka policjantom. Jak łatwo się domyślić, znów zaczyna niszczyć… W Chicago, podczas jednej z najsurowszym zim, odnalezione w lodzie zostaje ciało pewnej nastolatki - Elli. Dziewczynka ubrana jest w strój innej nastolatki, której zaginięcie zgłoszono przed paroma dniami… Detektywi, którzy docierają na miejsce zdarzenia, wiedzą już, iż sprawa, której się podejmują, będzie skomplikowana. Media – jak zwykle czyhające na każdym rogu – ogłaszają, iż zapewne za wszystkimi zbrodniami stoi Zabójca Czwartej Małpy. Detektywom nie pasuje jednak fakt, iż żadna z ofiar nie traci języka, oczu ani uszu, których Bishop dotychczas się pozbywał zgodnie z zasadami: „nie mówię nic złego”, „nie słyszę nic złego”, „nie widzę nic złego”. Porter – jeden z ważniejszych w sprawie Zabójcy Czwartej Małpy detektywów – wciąż bada pamiętnik oprawcy. Ma on dać odpowiedź na najbardziej nurtujące pytania. Szybko bowiem okazuje się, iż Bishop – już jako dziecko – zaczął krzywdzić bliskich, ponieważ w jego domu panowała bardzo trudna sytuacja, która wpłynęła na jego światopogląd i to, jak teraz zachowuje się wobec znanych mu osób. Porter dowiaduje się, gdzie przebywa matka Zabójcy Czwartej Małpy i z całych sił stara się do niej dotrzeć. Jej odnalezienie jednakowoż jeszcze bardziej utrudnia całe śledztwo. Dość szybko bowiem okazuje się, iż być może za wszystkimi przestępstwami stoi ktoś inny niż sam Bishop. Czy mężczyzna znalazł kogoś, kto pomaga w zabójstwach? A może zmienił taktykę swoich poczynań i próbuje zmylić pracujących detektywów? Wszystkie tropy na to wskazują… Prawda okazuje się być jednak zgoła odmienna. Jedno jest pewne – trzeba działać szybciej, ponieważ tym razem, oprócz samych dzieci, giną także ich rodzice. Samo zakończenie kryminału sprawia, iż w głowie pojawia się jeszcze więcej pytań i kontrowersji. Chciałoby się od razu sięgnąć po kolejną część, jednak będzie trzeba czekać i tworzyć scenariusze, do czego doprowadzi Zabójca Czwartej Małpy.
 Język książki – tak jak w „Czwartej Małpie” – zachęca do czytania. „Piąta ofiara” bowiem napisana jest lekkim stylem, a podział akcji na kolejne osoby ciekawi jeszcze bardziej. Myślę, że warto sięgną po tę pozycję, choć ostrzegam, że po jej skończeniu każdy będzie się denerwować, że nie może jeszcze poznać dalszych losów Zabójcy Czwartej Małpy. „Piąta ofiara” – to książka idealna na nadchodzącą złotą, polską jesień. Lektura świetnie bowiem będzie pasowała do kocyka i ciepłej herbatki… 😊 Po jej lekturze pozostaje tylko czekanie. Czekanie na kolejną część... :)