Inspiracja recenzja

„Nie był zły, to okazja budziła w nim bestię”

Co sądzicie o posiadaniu tajemnic przed drugą połówką? Uważacie, że to normalne czy że nie powinno się mieć tajemnic przed partnerem_ką? Co byście zrobili, gdyby druga połówka coś przed Wami ukrywała?

Oskar Blajer to 23-letni mężczyzna, który w ramach terapii pisze opowiadania na serwisie Wattpad. Aby jego teksty były autentyczne, chodzi na pogrzeby. Na jednym z nich spotyka Luizę, która od razu wpada mu w oko.

Do „Inspiracji” Adriana Bednarka podchodziłam dwukrotnie. Za pierwszym razem skuszona lektorem (Filip Kosior), sięgnęłam po audiobooka, ale to chyba nie był odpowiedni czas i po kilkunastu minutach przerwałam. Potem dzięki uprzejmości @wydawnictwo_novaeres, mogłam sięgnąć po książkę. Tym razem wsiąkłam na dobre.

Historia Oskara i Luizy, chociaż momentami przypominała rasowy erotyk, wciągnęła mnie od pierwszych stron. Sceny erotyczne, choć częste, nie raziły w oczy, a nawet podgrzewały atmosferę. Napisane były z wyczuciem. Jednak ostrzegam, że jeżeli ktoś nie lubi takich scen, to będzie tych scen dużo.

Kolejnym elementem, który (o dziwo) mnie kupił, był sposób narracji. Dlaczego piszę „o dziwo"? Bo ja nie przepadam za narracją pierwszoosobową. A tutaj w większości znajdziemy właśnie taki sposób prowadzenia historii. I to mnie kupiło. Dzięki temu mogłam wejść w umysł Oskara i poznawać go dokładnie, a cała perspektywa była o wiele ciekawsza i bardziej wyrazista.

Adrian Bednarek na 500 stronach zbudował niesamowitą, autentyczną historię, która momentami obrzydza. Jest to mroczna opowieść o ludzkich błędach, słabościach, żądzach i skrzywieniach. Opowieść, którą można traktować jak przestrogę.

Niesamowicie podobał mi się także sposób, w jaki odkrywamy kolejne elementy układanki. Śledztwo jest spójne, ma ręce i nogi, a wnioski Oskara nie wydają się wyssane z palca. Obserwacje głównego bohatera oraz jego sposób radzenia sobie ze wszystkimi rewelacjami są autentyczne. W taki sposób mógłby zareagować każdy z nas.

Dodatkowym, świetnym elementem jest przeszłość Oskara. Jest ona idealnie wpięta a fabułę, a odkrycie jej przed nami nie jest sztuczne.

Sposób zakończenia historii jest taki, jaki powinien być. Nie przypuszczałam, że wszystko się potoczy w taki sposób, jednak jestem całkowicie ukontentowania. Każde słowo, zachowanie, wyjaśnienie zasługuje na brawa.

Reasumując, książka Adriana Bednarka to niesamowicie mroczna opowieść, która wciąga w swój świat od początku i maltretuje nas. Jest to historia, która przeraża i sprawia, że nocą oglądamy się za siebie.