Boże Narodzenie w Lost River recenzja

Kiedy przeczytałam „Smażone zielone pomidory” wiedziałam, że Fannie Flagg będzie moją autorką na smutki, niepogodę, zły humor i chandrę.  “Boże Narodzenie w Lost River” okazało się taką właśnie książką. Może oceniłabym ją inaczej, gdybym czytała ją w innym czasie ale teraz była dokładnie tym, czego od niej oczekiwałam: słodyczą, ocieplaczem serducha, wywoływaczem uśmiechu na twarzy. Tego się chce, kiedy trzeba spędzić Święta w pracy zamiast cieszyć się rodzinną atmosferą. 

Co do treści, jest to typowa, amerykańska, świąteczna bajka. Niektórzy mówią, że słodka tak, że wywołuje mdłości, że nierealna, że nudna. Każdy inaczej odbiera książki i całe szczęście, byłoby bardzo nudno, gdyby wszystkim podobało się to samo 😊 

Oswald zawitał do Lost River na krótko, tylko dla podratowania zdrowia. Na krótko zmieniło się na dłużej, na dłużej zmieniło się na zawsze. Ponoć każdy, kto wpadnie do tego miasteczka, nigdy z niego nie wraca. Jest tak przyjazne, tak bajkowe, tak urocze, że człowiek nie ma ochoty wracać do szarości wielkich miast i codziennej gonitwy. Tu ludzie pomagają sobie nawzajem tworząc jedną wielką rodzinę. Brzmi amerykańsko? Jak najbardziej! Jeśli ktoś ma uczulenie na nadmiar słodyczy niech tę książkę omija szerokim łukiem. Komu słodyczy trochę za mało, niech sobie podniesie poziom cukru we krwi czytając „Boże Narodzenie…”