Mój chłopak recenzja

"Mój chłopak" to kolejna pozycja Michelle Frances, która nie rozczarowuje. Akcja książki pochłonęła mnie na tyle, że przeczytałam tę powieść w dwa dni. "Mój chłopak" ma to do siebie, że im więcej czytamy, tym więcej jej chcemy. Fascynująca powieść.

Amy Kennedy ulega dość groźnie wyglądającemu wypadkowi - upadła na oblodzonych chodniku i w wyniku uderzenia głową o twarde podłoże doznaje lekkiego wstrząsu mózgu, a co za tym idzie utraty pamięci. 30-latka po ocknięciu się w szpitalu odkrywa, że nie pamięta minionych 6 miesięcy... Jest przerażona. Czy amnezja długo potrwa? Czy jej wspomnienia powrócą? Ciągłe bóle głowy nie ułatwiają powrotu do normalności. Parę dni po opuszczeniu szpitala, wraz ze swoimi przyjaciółkami Jenną i Lisą oraz matką Marthą wyrusza w zaśnieżone Alpy, do domu ciotki, położonego w Val d'Isère w południowo-wschodniej Francji. Ma zamiar spędzić tam swoje 30-urodziny a przy okazji odpocząć i spróbować odzyskać pamięć. Jakież jest jej zdumienie, gdy w ślad za nimi przybywa przystojny lekarz Jack Stewart. Mężczyzna podaje się za jej chłopaka. Amy nie pamięta minionego półrocza, więc i swojego chłopaka, ale stopniowo zaczyna wierzyć mężczyźnie. Czy słusznie? Jack zna jej wszystkie tajemnice, wie o niej dosłownie wszystko, ale Amy ma wrażenie, że widzi go po raz pierwszy w życiu. W końcu straciła pamięć... Co się wydarzy, gdy kobieta zacznie ją odzyskiwać? Czy Jack to naprawdę jej chłopak czy tylko wytwór wyobraźni? Czy skutki wypadku Amy są groźniejsze niż początkowo wszyscy sądzili? Czy kobieta popada w obłęd i paranoje? A może jej przeczucia są słuszne... Amy zrobi wszystko, by odzyskać pamięć i poznać prawdę o Jacku.

Książka bardzo szybko wciąga. Jest z rodzaju tych nieodkładalnych - gdy się już wciągniemy nie jesteśmy w stanie się oderwać. Krótkie i dynamiczne rozdziały, dobre tempo akcji, wartka i wciągająca fabuła, nutka niepewności oraz malowniczy alpejski zimowy klimat robią świetną robotę. "Mój chłopak" to idealna książka na zimę - ciągły padający śnieg, śnieżyce i zamiecie nadają tej książce swoisty klimat grozy. Choć grozy tu nie znajdziemy to z powodzeniem jesteśmy w stanie wyobrazić sobie odcięte od świata panie i Jacka. Daję plusa za ten właśnie klimat.

W swojej najnowszej książce autorka nie przynudza. Tempo akcji jest dobre, czytelnik się nie zanudzi zbędnymi opisami a krótkie rozdziały sprawią, że książkę przeczytamy w zastraszającym tempie, dosłownie od rozdziału do rozdziału. Ciężko się od lektury oderwać. Zakończenie książki mnie usatysfakcjonowało - cieszę się, że autorka nie postawiła tak do końca na szczęśliwe zakończenie. Mało tego, powiedziałabym, że zakończenie jest otwarte, jakby przygotowane na ewentualną kontynuację, choć nie wiem czy zrobiłaby ona tak dobre wrażenie. No ale może...

Narracja w trzeciej osobie, wydarzenia toczące się w książce poznajemy z dwóch perspektyw - głównej bohaterki Amy oraz tajemniczego Harry'ego. Są to dwie różne historie, które wydają się nie mieć żadnego wspólnego punktu zaczepienia. Czy w końcu jakoś się połączą? To pytanie pozostawiam czytelnikom.

Podsumowując: kolejna bardzo dobra powieść autorki. Jestem nią zachwycona. Pani Frances kupiła mnie mroźnym, zimowym klimatem, wartką akcją i wciągającą fabułą. Oraz zakończeniem, które tak do końca nie jest z rodzaju tych "żyli długo i szczęśliwie". Jeśli lubicie mroźne, zimowe thrillery, to jest to książka dla Was. Mnie bardzo się podobało :)