Ludzkie potwory. Kobiety Mansona i banalność zła recenzja

Miałam ogromne oczekiwania względem tego dzieła. Tematyka którą porusza od niedawna była bardziej popularna. Choć trzeba przyznać, że pamięć o zbrodniach Mansona nigdy nie minęła. Nikki Meredith postanowiła skupić na kobietach, które brały w nich udział. Szukała odpowiedzi na pytanie: dlaczego dobrze urodzone panny, które miały ciekawą perspektywę na życie skończyły w więzieniu.

Zamysł był świetny. Kto z nas nie chciałby zanurzyć się w psychice przestępcy. Poznać motywów, odczuć. Mroczna strona życia od zawsze intrygowała. Szczególnie, że zło spotykamy codziennie. W mniejszym lub większym zakresie.

Dlaczego tak niska ocena? Autorka nie potrafiła wyciągnąć z tej historii tego co najlepsze. Skupiła się za to na swoich przemyśleniach, wspomnieniach i odczuciach dotyczących jej życia. Nie tego oczekiwałam, nie to mi obiecywano. Szczerze mówiąc jej historia zupełnie mnie nie interesowała. Dlaczego zamiast obiecanej historii kobiet morderczyń dostaję opowieść przeciętnej Amerykanki o żydowskich korzeniach? Podkreślam pochodzenie autorki albowiem sama na tym się skupia przez ogromną część reportażu.

Opowieść prowadzona nie na temat irytuje, ale i nudzi. Ciężko było przez to przebrnąć. Kobieta, która rozmawiała z bohaterkami reportażu godzinami (ba nawiązała z nimi relacje towarzyskie) zupełnie je pomija i skupia się na sobie. Nie tędy droga.

Jako czytelnik czuję się oszukana. Nieładnym jest chwytanie się modnego tematu, by mówić o czymś zgoła odmiennym. "Ludzkie potwory. Kobiety Mansona i banalność zła." czytałam kilka tygodni. Czuję, że to czas zmarnowany. O wiele lepiej radziłam sobie czytając dostępne w Internecie artykuły. Odczuwam też, że autorka zmarnowała lata. Spłodziła coś słabego, co zawodzi czytelników. Czy o to jej chodziło? Zapewne nie.

Osobiście, gdy zobaczę pozycję napisaną przez nią - mimo chwytliwego opisu i ciekawej tematyki nie wiem czy zaryzykuję. Za bardzo cenię swój czas. Mam też szacunek to zachowania tematu. Są lepsze pozycje na temat psychiki ludzi i zbrodni. Warto po nie sięgnąć, a nie po taką wydmuszkę.