Cena milczenia recenzja

Właściwie byłoby wspomnieć, że ta książka to zbiór opowiadań? Kiedy zaczynałam czytać przygody Warena, stwierdziłam, że jest to ciekawa postać z dużym potencjałem. Nagle kończę rozdział i dostaje innego bohatera, w tym samym świecie, w podobnym czasie, ale hola, hola… Gdzie jest ten wojownik, którego poznałam? Myślę, że autor w ten sposób chce wprowadzić po prostu kolejną postać. Tylko problem polega na tym, że nie ma co na to liczyć. Dostajemy zbiór siedmiu opowiadań (sprawdziłam u innych, sama nie liczyłam), w których przewijają się trzy główne postacie. Pomijając fakt, że dwie postaci opisywane są w równym stopniu, a jedna z bohaterek ma niewiele czasu na zapoznanie się z czytelnikiem. I to, że w trakcie dopiero dowiadujemy się, że dostajemy zbiór opowiadań. I tak muszę przyznać, że czytało mi się przyjemnie, a to dlatego, że miałam jedną myśl: To debiut, co jednoznacznie uratowało ją przed gorszą oceną, a jednak autor wydał już wcześniej wiele książek. Dostałam przyjemną przygodę Warena, Hakarda i poznałam Maeide. A co się okazuje, zaczynam pisać recenzję, wchodzę w profil autora, a tu wydane kilka książek. Ale jak to tak? Doświadczenie jest, ale gdzie wykorzystanie go? Dobra przyznaję, że sama nie pisze książek (jeszcze), ale chyba po wydaniu ich w pewnej ilości to już się czegoś uczymy…

Wróćmy do plusów książki. Jeśli przed czytaniem, ktoś zaznaczy wam, kto, gdzie jest bohaterem, to dostaniemy dwie przyjemne historie, dwóch wojowników i poznamy postać Maeidy. Naszą niedocenioną postać zostawię w spokoju, licząc na poznanie jej, w innej książce autora. Więc Waren i Hakard, dwoje wojowników. Odważny najemnik i honorowy rotmistrz. Zarazem postaci podobne, jak i inne. Zacznę od tego, którego poznajemy najpierw – Waren. Postać mająca duży potencjał, o którym naprawdę przeczytałabym z chęcią całą książkę. Wojownik nie spodziewa się, że jedna misja z czarownikami, może zmienić tak bardzo jego życie, a najbardziej zmienić jego. Nie będę się rozpisywać, bo musiałabym opisać po trochu każdą z przygód, w końcu to zbiór opowiadań. A jednak nie chce zdradzać zbyt wiele.

Drugi bohater Hakard to postać honorowa, dla której prawo jest najważniejsze, jest pierwszym miejscu. (Niektórzy mogliby się tego od niego uczyć). Poznajemy go w dość nieprzyjemnej sytuacji, gdy zostaje wrobiony w nieupilnowanie swoich ludzi podczas walk. Przez to zostaje wysłany na objęcie posady w Chorągwi Pościgowej, w dość małym mieście. Tam dowiaduje się o złej sytuacji, która panuje na miejscu. Również ta historia mi się podobała i ma nadal swój potencjał. Tylko trzeba ją dokończyć w kolejnych książkach, bo po prostu dla mnie jest tego mało.

Kolejnym plusem są przyjemne opisy walki, które mi się bardzo podobały. Gorzej było z kreowaniem chwil spokojnych czy dialogów, które często po prostu zaczynały mnie nudzić, a co za tym idzie książkę czytało mi się wolniej niż inne podobne pozycje.

Podsumowując to dzięki mojemu nastawieniu i myśli to debiut książka otrzymuje dość pozytywną ocenę i z chęcią sięgnę po więcej. Jednak brak informacji, że to zbiór opowiadań i opis, który w ogóle według mnie nie pasuje do książki mocno osłabiają mój zachwyt i dają do myślenia czy warto sięgać po książki tego autora czy samego wydawnictwa. Zatem bądźcie ostrożni, przy takich wyborach!