Mniszkówna recenzja

Kojarzycie taką książkę jak „Trędowata”? Myślę, że nawet jeśli jej nie czytaliście, to jestem pewna, że nie raz obił Wam się o uszy ten tytuł. Znałam wcześniej film, który powstał na podstawie tej książki, jednak nigdy nie interesowałam się życiem autorki tego popularnego dzieła, aż do momentu kiedy w moje ręce wpadła powieść biograficzna „Mniszkówna” autorki Katarzyny Drogi, której twórczość zdążyłam już poznać i polubić, dlatego też postanowiłam sięgnąć po tę biografię. Tak więc nie przedłużając, zapraszam na recenzję!

Halszka, czyli młoda wdowa Helena Chyżyńska (z domu Mniszkówna), po śmierci męża postanawia wrócić do swojego rodzinnego domu. Marzy ona o tym, aby zostać pisarką, choć z początku nie jest to łatwe, jednak dzięki swojej upartości nie traci nadziei. Pisze po nocach historię miłosną o nauczycielce zakochanej z wzajemnością w pewnym arystokracie. Jej ojciec, widząc zdeterminowanie córki, postanawia zasięgnąć rady zaprzyjaźnionego pisarza, czyli samego Bolesława Prusa. Halszka dostaje jego błogosławieństwo, a jej ojciec finansuje wydanie pierwszej powieści, jaką jest „Trędowata”. Jak dalej potoczą się losy Halszki?

W książce narracja prowadzona jest w trzeciej osobie. Rozdziały są dość długie i treściwe, tak więc wiele dowiedziałam się z nich o życiu osobistym Halszki oraz o czasach panujący wtedy, kiedy żyła, czyli w latach 1878-1943. Jak widać, żyła ona w ciężkich czasach, kiedy to miała miejsce Pierwsza, a później Druga Wojna Światowa. Autorka bardzo dokładnie i obrazowo opisała tamte czasy. Z książki tej dowiedziałam się też tego, jak zmieniała się moda na przestrzeni tych lat. Samo życie Heleny Mniszkówny było bardzo barwne i ciekawie, dlatego podczas czytania czułam się tak, jakbym czytała ciekawą powieść obyczajową, która nie ma nic wspólnego z postaciami żyjącymi naprawdę. Mniszkówna miała kochającą rodzinę i przeżyła nie jedną miłość. Była ona bardzo wrażliwą osobą z artystyczną duszą, którą bardziej ciągnęło do pisania i malowania niż do zarządzania gospodarstwem domowym. Pisanie było całym jej życiem, tworzyła swoje dzieła głównie dla przyjemności, a sława nie miała dla niej dużego znaczenia. Zachwycano się jej książkami, jednak tak jak każdy pisarz, spotykała się też z krytyką i negatywnymi recenzjami, którymi się przejmowała, jednak na szczęście nie zniechęciły one Mniszkówny na tyle, aby przestała pisać. Dzięki temu, z czasem powstało więcej świetnych powieści napisanych przez tę autorkę.

„Mniszkówna” jest bardzo ciekawą powieścią biograficzną, z której dowiedziałam się wielu interesujących rzeczy o życiu tej tytułowej pisarki oraz o czasach, w których żyła. Podczas czytania czułam się tak, jakbym czytała ciekawą powieść obyczajową. Cieszę się, że dzięki tej książce poznałam życie Mniszkówny i teraz za każdym razem, kiedy w telewizji zobaczę ekranizację „Trędowatej”, będzie mi się ona kojarzyła z tą bardzo utalentowaną autorką, która dzięki tej książce zyskała moją sympatię. Tak więc, bardzo polecam Wam tę świetną powieść biograficzną, naprawdę warto ją przeczytać!