Ja, inkwizytor. Młot na czarownice recenzja

Jacek Piekara "Młot na Czarownice".

Kilka historii o Mordimerze Madderdinie, inkwizytorze Ekscelencji biskupa Hez-hezronu. Specjalizuje się w badaniu ludzi oskarżonych o czary, łamanie świętego prawa, w które wierzył całą mocą. Religia, którą wyznawał, miała w sobie rygor i w sumie nieścisłości. Nazywał się chrześcijaninem z krwi i kości o niezachwianej wierze. Religia, która jednak się zmieniła, bowiem Jezus umarł na krzyżu i zmartwychwstał. Według religii inkwizytora Jezus zstąpił z krzyża i swoim mieczem ukarał grzeszników.

Nie wiem, jak ocenić tę książkę. Porwałam się na nią z myślą, że znajdę tu wszystko, a przynajmniej dużo, na temat czarownic, polowań na czarownice i ogółem, koncepcji czarów. Nic takiego nie znalazłam.

Głównego bohatera całego "zamieszania" nie polubiłam w ogóle. Wręcz go po cichu znienawidziłam.  Charakterny człowiek, to prawda. Ale zapatrzony w siebie egoista o wybujałym ego. Pomijając kwestię wiary, niby opisywał się jako miłosiernego, cierpliwego i kochającego wyznawcę. Jego zachowanie i pojmowanie życia i świata jednak miało dużo ale. Sam sobie zaprzeczał.

Nie podobała mi się cała otoczka "badań". Tortury w imię dobra, które tak naprawdę nie miały nic wspólnego z dobrem i Bożą miłością. Wręcz przeciwnie. Przy takich torturach i niewinny człowiek w końcu przyznawał się do rzeczy strasznych, których wcale nie popełnił. 

Mało było tematu czarownic, czarowników. Właściwie to tylko dość dobrze poznałam osobę inkwizytora. Co nie co o jego pracy też się dowiedziałam. Ale to dla mnie zdecydowanie za mało. Nie tego oczekiwałam. Mogę stwierdzić, że pod tym względem się zawiodłam. 

Czytałam tyle dobrych opinii, że zaczęłam się nawet zastanawiać, czy może ja jestem jakaś inna, bo książka mnie nie tyle zmęczyła, ile znudziła... być może za dużo oczekiwałam, za bardzo się nastawiłam. 

To nie jest tak, że w ogóle nie spodobała mi się ta pozycja. Fajnie było poczytać coś innego. Ciekawie została opisana sama religia. Jak bardzo inna. Nawet modlitwy miały inny wydźwięk, przede wszystkim "Ojcze nasz". To jest plus. 

Wiem, że sporo książek jest o Mordimerze. Ale póki co, nie jestem przekonana, by wziąć się za inną. Może w dalszej przyszłości. 

Więc nie odradzam ale i nie polecam