Wieża świtu recenzja

„Wieża Świtu” nie jest zaliczana jako pełen tom w serii Szklanego tronu . Często można spotkać tę część przyporządkowaną liczbie 5,5. Uważam że gdybym nie wiedziała, że jest to część , w której występuje praktycznie tylko Chaol,bohater,którego nie darzę jakąś wielką sympatią , pewnie sięgnęłabym po tę książkę z dużo większym entuzjazmem. Za to podeszłam do niej jako do jakiegoś dodatku do serii,książki napisanej dla poklasku,być może dlatego czytało mi się ją tak opornie. Współczuję tym osobom, które z wielkim entuzjazmem sięgały po tę książkę, lecz nie można jej spisać na straty.

„Nie ma mowy o miłości, kiedy nie towarzyszy jej zaufanie.”

Książka nie opowiada nam tylko o rekonwalescencji Chola ,opowiada również o nowej krainie ,wysuniętej daleko na południe, gdzie znajdują się najlepsze uzdrowicielki na świecie . Również tutaj znajdziemy intrygi, akcję i niebezpieczeństwo. Dowiadujemy się również bardzo ważnych faktów ,które dużo wnoszą do tej historii. Jak dla mnie to najważniejszy punkt książki ,którego nie warto pomijać ,ponieważ bardzo dużo wniesie w finałowej części Szklanego Tronu.

„Ty szukasz tego,czego potrzebujesz . Be podstępów. Idziesz prosto do celu.”

Maas potrafi nas rzucić na łopatki,lecz w tej części , na te 800 stron ,nie zostałam powalona zbyt często. Książka strasznie się dłuży,poznajemy nowych bohaterów , nową lokalizację, lecz gdy bardziej zbliżamy się do końca , nie idzie odłożyć książki . Kolejnym minusem tej części jest ogrom miłości . Romans leje się praktycznie z każdej strony. Czułam się jakbym się cofnęła do pierwszego tomu. Praktycznie już od pierwszych stron poznajemy Yrene Towers ,doskonałą uzdrowicielkę . Jej ostry charakterek trafił w moje gusta i bardzo polubiłam tę postać . Na plus możemy zaliczyć opisy nowo poznanej krainy. Urocze zakątki , miły i spokojny lud,lecz również skrywający mroczne sekrety. Były w niej momenty , które zazębiały się z innymi tomami , z pozoru krótka wzmianka w innym tomie ,potrafi idealnie wpasować się w historię . Za to uwielbiam autorkę .

„Brutalna siła bez inteligencji jest bezużyteczna .”

Nie mogę stwierdzić że należy pominąć tę książkę, wręcz przeciwnie,nie można jej zlekceważyć ,lecz również nie była w pełni przyjemną lekturą . Lepiej odrobinę się przemęczyć i wiedzieć co się działo ,niż czuć zdezorientowanie przy czytaniu finału.

„Cisza potrafi być wymowna jak same pytania.”